Category: Uncategorized

Tot mijn grote verrassing kreeg ik vanmorgen een speciale uitnodiging om lid te worden van Ravelry, de community van breiers en hakers op internet. Geen maandenlange wachtlijst meer voor mij!

De site ziet er geweldig uit. Ik kan niet wachten alle hoeken en gaten te gaan verkennen. Natuurlijk zal ik er binnenkort uitgebreid verslag van uitbrengen.

To my big surprise I got a special invitation to Ravelry, the knitting community on the internet, this morning. No more months of waiting!

The site looks so good. I can’t wait to check it out completely. Of course I will soon tell you all about it.

Handwerken zonder Grenzen, het blad dat in 1978 werd opgericht door Henk en Henriëtte Beukers, ging eerder dit jaar failliet. Plotseling, en het sloeg in als een bom. Zowel de medewerkers als de lezers van het blad waren teleurgesteld dat het enige handwerkblad van niveau er opeens niet meer was. Maar het tij keerde. Al snel na het faillissement werd het blad overgenomen door een nieuwe uitgever. Yvonne Koop, de redactrice van Handwerken zonder Grenzen, pakte razendsnel de draad op met een dubbeldik zomernummer. In nummer 142 vind je twee leuke patronen van Drops GarnStudio in mooie alpaca met zijde. Het artikel over textielwinkeltjes in Parijs noemt de bekendste wolwinkels. En voor wie graag popjes en beestjes breit is het artikel over Lucinda Guy echt smullen. Niet voor mij dus! Voor mij was het artikel over melkwol wel de moeite waard, erg interessant. 

Nu, weer twee maanden verder, rolt mummer 143 van de pers. Op de Handwerkbeurs in Den Bosch was het blad al te koop en deze week ligt in de winkel en valt het bij de abonnee’s op de mat. 

Voor breiers is met name het artikel over handwerken op de basisschool interessant. Het beschrijft de geschiedenis van het handwerkonderwijs aan jongere kinderen. Over het breien van dekjes voor honden zijn de meningen verdeeld, maar in ieder geval is het model met hangoren en een natte neus dat een Hollands-blauw truitje showt een echte beauty!

Handwerken zonder Grenzen, the magazine that was started by Henk en Henriëtte Beukers, went bankrupt earlier this year. Suddenly, and all readers were shocked. The employees as the readers of the magazine were disappointed that the only craftsmagzine with standing wasn’t there anymore. But the times changed. Soon after the bankrupty the magazine was bought by a new publicer. Yvonne Koop, the editress of Handwerken zonder Grenzen, caught up with the work quite quickly with double thick summer issue. In number 142 you find two nice patterns from Drops GarnStudio in alpaca with silk. The article about textile shops in Paris is also about some of the best known wool shops. And for who likes to knit dolls and animals the article of Lucinda Guy is nice. Not my thing! For me the article about wool made of milk  was very interesting.

Now, two months later, number 143 came out. On the craftshow in Den Bosch you could already buy it and next week it will be available in the shops and it will be sent to those with a  subscription.

For knitters is the article about knitting at school interesting. It describes the history of the knitting lessons to smaller children. About knitting sweaters for dogs you can think what you want, but anyhow, the model with long hanging ears and a wet nose what shows a bright blue sweater is adorable!

De afgelopen twee dagen was het weer Handwerkbeurs in Den Bosch.
Second Events, het evenementenbureau van Janet Vermist, die ook met ons de SnB-Dag organiseert, had weer een mooie selectie aan kraampjes met handwerkspullen bijeen gebracht. Er waren veel quiltkraampjes, maar ook de breiers kwamen aan hun trekken. Klazien was er met haar zus. Ze hadden naast de mooie Shetland wol nu ook een paar prachtige menggarens met zijde. De BreiWinkel/BreiShop had stapels dozen met Addi rondbreinaalden (waaronder de geweldig fijne kantnaalden) en 10 en 16 cm korte aluminium sokkennaaldjes meegebracht. Gelukkig had Craft4you wat Clover breispullen meegenomen, want die zijn erg geliefd bij SnB’ers. Storm op Zolder wisselde haar plekje tussen de stoffenkramen maar wat graag voor een ereplaatsje recht tegenover onze breicafé. Geen slecht idee van Yvon. De meeste SnB’ers namen maar wat graag een paar van haar prachtige handgeverfde knotten sokkenwol mee want het was een doorlopende wolshow en zoiets kan je natuurlijk niet weerstaan. Ze bond haar grote bos rastahaar op met haar breipennen met schaapjes. Van Moosdijk had een paar Japanse breiboeken bij zich, die ze al snel kwijt raakten aan breiers die ze niet terug konden leggen na het doorbladeren.
Helaas moest Wolhalla verstek laten gaan vanwege familieomstandigheden. Sterkte Jo An en Thijs!

We hebben het allemaal weer uitstekend naar ons zin gehad. De sfeer was beide dagen geweldig, zowel voor als achter de tafels. Veel SnB’ers van andere plaatsen en zelfs uit België (leuk dat je er was Dominique!) schoven gezellig aan. Lekker druk dus, veel interessante vragen en leuke reacties op de breisels die we hadden uitgespreid op de tafels of die we op de pennen hadden staan. De deken die Brent voor zijn moeder breit, oogstte veel succes. Mijn Norok, de dwarsgebreide rok die volgend jaar wordt opgenomen in een Amerikaans boek van Debbie Stoller, kreeg ook veel complimenten. En tot mijn verbazing kwam ‘mijn shawl’ die ik ontwierp voor Handwerken zonder Grenzen 135, ook nog langs, zelfs in dezelfde kleur groen (Jelly). José paste mijn roomwitte wimpel (shawl in colvorm) die in deze kleur je net een non doet lijken en zette haar meest religieuze blik op. Ja, eronder zie je een punt van haar Mystery Stole! En bij de catering hadden ze op ieder vegetarisch broodje dat er te vinden was (kaas dus…..) de letter C gesneden zodat ik ze makkelijk tussen de broodjes ham uit kon vissen.

Bedankt Janet, namens alle SnB’ers die je zo hartelijk ontvangen hebt in je breicafé!

The last two days there was the annual craft show in Den Bosch. Second Events, the organiser of events lead by Janet Vermist, who also organises the SnB-Dag with us, gathered a nice collection of stands with craft materials. There were a lot of quilt stands, but the knitters too found some goodies. Klazien was there with her sister. The brought their nice Shetland wool, but also had some wonderful mixed yarns with silk. The BreiWinkel/BreiShop had big boxes with Addi circulars (also the great lace needles) and 10 and 16 cm long sock needles. Fortunately Craft4you sold some Clover knitting stuff, the favourite brand of a lot of SnB members. Storm op Zolder changed her place between stands that sold fabrics quickly for a much nicer spot right in front of our knitting cafe. Not a bad idea Yvon! Most of the SnB members couldn’t resist buying some skeins of her home dyed sock yarn when they saw her ongoing wool show. She made a big knot of her dreadlocks with a pair of her own knitting needles with sheep. Van Moosdijk brought some Japanese knitting books, but they were sold quickly to knitters that just couldn’t place them back in the closet after browsing through them. Unfortunately Wolhalla wasn’t there due to sad circumstances in the family. We wish you strength to carry the loss Jo An and Thijs!

So we all had a marvellous time. Both days were great, behind the tables as well as in front of them. A lot of SnB members from other groups and even from Belgium (nice to meet you Dominique!) joined in. Nicely crowded, a lot of interesting questions and nice reactions on the knitted stuff we displayed on the tables and on our needles. The blanket Brent is knitting for his mother, which he has almost finished, had a lot of success. My Norok, the sideways knitted skirt (the pattern will be in a American knitting book by Debbie Stoller), got a lot of compliments too. And to my surprise ‘my shawl’ that I designed for Handwerken zonder Grenzen 135, was on the shoulder of one of the visitors, even in the same green colour (Jelly). José tried on my creamy white wimple (shawl in the form of a collar), a colour that makes you look like a nun. She tilted her head a bit and looked like the Virgin Mary. Yes, you can see a slip of her Mystery Stole! And to make it easy for my to find the vegetarian bread rolls (cheese of course…..) by cutting the letter C in each and every one.

Thanks Janet, on behalf of all of us for the warm welcome to your knitting cafe!

In de jaren tachtig, op het hoogtepunt van de creatieve golf, waren er in iedere stad minstens vijf à tien wolwinkeltjes. Maar de meeste overleefden de jaren negentig niet. Een paar zijn er nog wel, meestal dankzij het feit dat de winkel een eigen pandje was. Maar nu zijn er opeens een paar erg leuke winkels bijgekomen. Opgericht door enthousiaste vrouwen, die de winkels starten vanuit hun eigen passie voor breien, stralen de winkeltjes een nieuwe eigentijdse aanpak uit. Vaak maken ze goed gebruik de digitale middelen als internet. Zo heb ik het op Life ‘n Knitting al eerder gehad over Storm op Zolder, Wolhalla, Woool in Den Haag en Blij Bezuiden in Zeeland.

Enkele weken geleden zag Tommies Wol het levenslicht op het internet. Met als uitgangspunt de liefde van poes Tommie voor alles wat op een bolletje wol lijkt, heeft eigenaresse Christa haar webwinkeltje gevuld met de wat exclusievere garens. Zelf ben ik helemaal weg van de hennep garens. Ze zien er lekker zacht uit, zijn verkrijgbaar in prachtige kleurtjes en heel vriendelijk geprijst. Kijk zelf maar even rond in haar winkeltje. En als je net als ik liever de strengen zelf in handen hebt, hoef je niet lang te wachten, Christa komt op 3 november met al haar mooie wolletjes naar de Stitch ‘n Bitch-Dag!

During the eighties, on the top of the creative movement, there were at least vijf to tien wool shops in every city. But most of them didn’t survive the nineties. A few did, mostly thanks to the fact that the building was owned by the owners. But lately a few new shops appeared. Founded by enthousiastic women, who started the shops because they love knitting themselves, the shops show a comtemporary approach to selling wool. They often know how to make good use of digital media. I already told about Storm op Zolder, Wolhalla, Woool in Den Haag and Blij Bezuiden in Zeeland on Life ‘n Knitting.

Some weeks ago Tommies Wol went life on the internet. With as a starting point the love of Tommie the cat for anything resembling a ball of wool, owner Christa filled her online shop with exclusive yarns. I adore the hemp yarn. They look so soft, are available in a range of colours and they are priced very friendly. Check out her shop. And if you prefer to touch the skeins yourself you don’t have to wait too long, Christa will be there on the Stitch ‘n Bitch-Dag with all her beautiful yarn!

Op 16 september kwamen een aantal Stitch ‘n Bitch‘ers en nog wat breiers bij elkaar in de gezellige kantine I/O van het Kunstenlab in Deventer waar Jan ter Heide en Evelien Verkerk de expositie Knitted Landscape hebben tm 20 oktober. Ik was natuurlijk ook van de partij. Corrie reed gezellig met mij mee vanuit Utrecht en Annemarie (oprichtster eerste SnB-groep in Nederland!) haalde man en kind over om Deventer weer eens te bezoeken en haar af te zetten bij de KnitAlong. Leuk om weer eens lekker bij te praten! Haar gebreide pegel werd extra spannend door de druppel die eraan bungelde……. 😉

De gebreide wegwijzers zijn ivm een wielerwedstrijd in het centrum van de stad een weekje later opgehangen.

On September 16th a few Stitch ‘n Bitch members and some other knitters joined in for a KnitAlong in the cosy canteen I/O from the Kunstenlab in Deventer where Jan ter Heide en Evelien Verkerk have the exposition Knitted Landscape until October 20th. I was there too, of course. Corrie accompanied me from Utrecht to Deventer and Annemarie (who set up the first Stitch ‘n Bitch group in the Netherlands!) persuaded husband and child to visit Deventer and drop her off at the KnitAlong. Nice to meet again! Her knitted icicle became so much more exciting when she also knitted a cute little drop for it…….. 😉

The knittd signs directing you to the Kunstenlab were postponed a week due to festivities in the center of town.

Natuuurlijk heb ik me niet in kunnen houden om in de Beierse wolwinkels wat leuks aan te schaffen. Meest sokkenwol, want daar zijn ze goed in, dus nu ligt er voor tien paar sokken een hele berg sokkengaren klaar. In Landsberg am Lech bij Kris kwam ik ook nog prachtige diep bruinpaarse getwijnde zijde tegen, waar ik vier strengen van gekocht heb. En bij Singer in Kempten raadde de vriendelijke verkoopster mij het boek Der Geniale Socken Workshop van Ewa Jostes en Stephanie van der Linden aan. Zeker geen slecht advies. Het is een met Duitse Gründlichkeit samengesteld naslagwerk inclusief DVD met beschrijvingen voor hielen, opzetten, tenen en alle andere aspecten van het sokkenbreien.

Ook tijdens de vakantie was ik onafscheidelijk van mijn breiwerk, meestal een echte no-brainer; de shawl van hele dunne mohair. Bij het geboortehuis Possenhofen van keizerin Elizabeth (Sissi) zaten we heerlijk aan de romantische Starnbergersee. Aan de overkant van het meer, bij Berg verdronk haar neef Ludwig II, de krankzinnige en zeer decadente koning van Beieren. Een enorme kapel en een eenzaam kruis in het water geven de plaats van zijn mysterieuze overlijden aan. Zijn kastelen Neuschwanstein en Linderhof getuigden van de geflipte geest van Ludwig, die overdag sliep en ‘s nachts leefde. Destijds een aanslag op de economische draagkracht van het gebied, vormen ze nu toeristische trekpleisters voor cultuurliefhebbers die zich vergapen aan de extravagantie van zijn smaak. Het kasteeltje van zijn ouders, Hohenschwangau, is wat kleinschaliger en doorspekt met romantische sprookjestaferelen en scènes uit opera’s van Wagner, een passie die ze deelden met hun zoon Ludwig.

De uitstapjes naar de decadentie uit de voorlaatste eeuw vormden een schril contrast met de serene rust op de Breitenberg, waar Jan met het angstzweet in de handen (hoogtevrees!) en ik naar toe reisde in kabelbaan en stoeltjeslift. Het was de moeite waard, deze reis door de wolken met alleen het rustgevende geluid van de koeiebellen op de achtergrond. En het was goed breien op 1838 meter hoogte. En dan zit je daar te KIP-pen met een de Moeselwijntje en versgebakken Oostenrijkse kwarktaart. Op dat moment blijk je ook daar ‘bereik’ te hebben en gaat je mobieltje. Brent, of je even mee wilt denken over hoe hij zijn nieuwe spinnenwiel zou kunnen repareren…… 🙂

Of course I couldn’t stop myself buying yarn in the wool shops in Bayern. Mostly sock wool, as that is their specialty, so now I have enough yarn for ten pairs of socks. In Landsberg am Lech at Kris I found a beautiful deep brownish purple twined silk, of which I purchased four skeins. And at Singer in Kempten the friendly saleslady advised me to buy Der Geniale Socken Workshop book written by Ewa Jostes and Stephanie van der Linden. Certainly not a bad advise. It is a reference book including a DVD with descriptions for heels, cast-ons, toes and all other aspects of knitting socks.

Also when on holidays I’m inseparable from my knitting, most of the time a no-brainer; the shawl from very thin mohair. At the house where kaiserin Elizabeth (Sissi) was born, Possenhofen, we sat down on the romantic Starnbergersee. On the other side of the lake, near Berg, her cousin Ludwig II drowned, the crazy and very decadent king of Bayern. An enormous chapel and lonely cross in the water mark the place of his mysterious death. His castles Neuschwanstein and Linderhof were a sign of his crazy mind. He slept during the day and lived at night. Then an economic burden for the region, now a touristic attraction for lovers of culture that are amazed about his extravagant taste. The castle of his parents, Hohenschwangau, is a bit smaller and loaded with romantic painting with scenes of fairy tales and scenes from Wagner‘s operas, a passion of their son Ludwig.

The trips to the decadence of the nineteenth century form a big contrast with the sereen peace on the mountain Breitenberg, where Jan almost fainted of fear (fear of heights!) and me travelled to in a cable lift and chairlift. It was worth the journey through the clouds with only the soothing sound of cowbells on the background. And I loved knitting on 1838 meter height. And then there you are, KIP-ping with a Moesel wine and freshly backed Austrian cheesecake. At that moment you notice that even there you can be reached, you hear the familair sound of your mobile. Brent, asking me how he could mend his new spinning wheel……. 😉

Kennen jullie Nancy Marchant nog? Een poosje terug heb ik een uitgebreid blog gewijd aan de Queen of Brioche. Al een poosje was ze bezig met haar nieuwe site over de Patentsteek, maar nu is het eindelijk zover! De site is erg mooi en stijlvol en tjokvol duidelijke info over de Patentsteek en wat je er voor prachtige dingen mee kan doen. En een gratis patroon van een baret waar je zo lekker die ene bol Noro die je nog had liggen, in kunt verwerken!

Het online gaan van de site viel bijna gelijk met het uitkomen van de nieuwe Knitty, waarin je het patroon van de baret ook zult tegenkomen.

Do you know Nancy Marchant? A while ago I blogged about the Queen of Brioche. For some time she worked on her new site about the Brioche Stitch, but finally it is there! The site looks wonderful and is so stylish and stuffed with clear information about the Brioche Stitch. You can make such beautiful things with it. And a free pattern for a barret for with you can use this last ball of Noro you had in your stash for ages.

The going online of the site was at the same moment as the new Knitty was published. There you can also find the pattern of Nancy’s barret.

Verleden week was de opening van de tentoonstelling Knitted Landscape van Jan ter Heide en Evelien Verkerk in Deventer. Nu al is de tentoonstelling een groot succes. Er is veel aandacht van de media en er komen veel mensen kijken. Maar er komt nog iets leuks aan!

Aanstaande zondag – 16 september – is er speciaal voor SnB’ers van 13.00 tm 17.00 uur een gezellige breimiddag in het Kunstenlab. Te midden van de gebreide kunstobjecten en foto’s van de Knitted Landscape liggen de wol, naalden en patroontjes van paddestoelen en bloempjes voor ons klaar. De bedoeling is dat we lekker onze fantasie laten gaan en meebreien aan het Knitted Landscape.

Stuur je even een mailtje aan Jan & Evelien als je komt, dan weten ze hoeveel koffie verkeerd ze in huis moeten halen! Ik brei natuurlijk ook lekker mee.

Het Kunstenlab is makkelijk te vinden als je met de trein gaat. Jan en Evelien hebben de route van het station naar het Kunstenlab op gepaste wijze aangegeven. Met gebreide richtingaanwijzers!

Last week Knitted Landscape, the exhibition of Jan ter Heide en Evelien Verkerk in Deventer, started. And it is a big success already! The exhibition attracts a lot of publicity and a lot of visitors already came to see it. But there is even more!

Sunday – September 16th – there is especially for members of Stitch ‘n Bitch from 13.00 until 17.00 h a cosy knitting afternoon in the Kunstenlab. In the middle of knitted objects and photos of the Knitted Landscape there will be wool, needles and patterns of mushrooms and flowers waiting for us. We will be letting our creativity go wild and knit along for the Knitted Landscape.

Send a mail to Jan & Evelien if you are planning to come too, then they know how much white coffee they need. I will of course be knitting along too.

The Kunstenlab is easy to find if you go by train. Jan and Evelien marked the route from the station to the Kunstenlab with knitted signs!

De kunstenaars Evelien Verkerk en Jan ter Heide organiseren tot en met 7 oktober de tentoonstelling Knitted Landscape in Deventer over hun werk van het afgelopen jaar. En omdat de breitechniek daar een belangrijke rol in speelt, vroegen ze mij om de tentoonstelling te openen met een toespraak. Ik voelde me zeer vereerd.

Gisterenavond was het zover. Met de toespraak in de tas en op ons paasbest stapten we samen het mooie gebouw van het Kunstenlab in Deventer binnen. Na de hartelijke ontvangst door Evelien en Jan mochten we gezellig mee eten met de andere medewerkers en aansluitend bezochten de tentoonstelling. Als docent Textiele Werkvormen spreekt het verwerken van textiel in kunstobjecten, zeker als dat gebreide textiel betreft, mij natuurlijk enorm aan en heb ik al het nodige gezien op dit gebied. Maar deze tentoonstelling ging mijn verwachtingen te boven! De foto’s van de gebreide objecten in het landschap, waarmee Evelien en Jan de toevallige vinders van de objectjes willen verrassen en anders naar het landschap willen laten kijken, zijn stuk voor stuk gewéldig. Er is zelfs een foto van de Van Nelle Ontwerpfabriek bij, gemaakt tijdens de SnB-Dag 2006! De ruimte is verder gevuld met diverse objecten met leuke details die je op z’n minst laten glimlachen. En om de visie van Evelien en Jan te onderstrepen – de tentoonstelling wordt nog steeds uitgebreid met breisels waar iedereen aan mee mag doen – is er een gezellig breihoekje waar pennen, patronen en wol al klaar liggen. Maar de klapper is een enorme vijver van acht maal vijf meter waarin gebreide leliebladen en bamboe zijn verwerkt. De dia’s die erachter worden geprojecteerd spiegelen op perfecte wijze in het rimpelloze donkere water.

Maar terug naar de opening……. Na het welkomstwoord van Mieke van het Kunstenlab was het mijn beurt. Aangekondigd als Carla Meijsen de SuperBitch van Stitch ‘n Bitch (mijn geuzennaam :-)) nam ik plaats achter de microfoon. Na een stukje breigeschiedenis in een notendop – wisten jullie dat het eerste breiseltje uit de tweede eeuw sinds de jaartelling in Esch in Nederland is gevonden? – en wat verteld te hebben over Stitch ‘n Bitch en de rol van Nederland in het internationale breigebeuren, heb ik uitgewijd over mijn ideeën over hoe het zo gekomen is dat kunstenaars het breien serieus nemen en gebruiken als instrument om hun ideeën over te brengen. Want reken maar dat we daar met z’n allen trots op kunnen zijn, twee gerespecteerde kunstenaars die ontdekten dat breien niet ouderwets en truttig is, maar gebruikt kan worden als middel om hedendaagse kunst te verrijken.

Hierna kon ik opgelucht ademhalen…… “Dat is eruit!” riep ik vrolijk. We hebben genoten van de zalig campy en kitschy modeshow Winter in Tyrol en de aankondiging van het Deense modelabel Strikke. Hilarisch, swingend en bovenal spetterend van levensvreugde liepen de alpenzusjes en -broertjes dijenkletsend en jodelend van plezier door het lange gangpad in lederhosen en dirndl-achtige sjuups, alles verrijkt met bollen wol en gebreide elementen natuurlijk. Strikke had gezorgd voor prachtige met de zeefdruktechniek bewerkte tweedehands truien. Voor alle gasten was er, net als bij serieuze modeshows, een gezellig verwentasje met allerlei leuke verrassende cadeautjes, dichtgebonden met een wollen draadje.

Het was een geweldige ervaring om hierbij betrokken te mogen zijn. Ondanks dat ik het spannend vond, heb ik van ieder moment genoten. Dank aan Evelien en Jan!

En nu allemaal naar het mooie Deventer om de tentoonstelling te bezoeken. Het kan nog tm 7 oktober dinsdag tm zondag van 13.00 tm 17.00 uur. Veel plezier!

The artists Evelien Verkerk en Jan ter Heide  have organised the exposition Knitted Landscape in Deventer until October 7th, showing their work from last year. And as the technique knitting as a leading role in the exposition, they asked me to open it. I felt very honored.

Yesterday night was the moment there. With a speech in the bag and both dressed to impress we reached the looking building of the Kunstenlab in Deventer. After a great welcome by Evelien and Jan we all eat together in the canteen and afterwards visited the exposition. As a teacher Textile Arts and Crafts I always liked it that artists incorporate textile techniques in their art, especially knitting of course, and I have seen a lot of it through the years. But this exposition was beyond my expectations! The photos of the knitted objects in the landscape, with which Evelien and Jan surprise the coincidental finders, make you look in a different way to the landscape. They all are marvellous. There even is a photo of the Van Nelle Ontwerpfabriek, made during the SnB-Day 2006! The space itself is filled with several objects with details that at least will make you smile. And to emphasize the vision of Evelien and Jan – the exposition will be enhanced with even more object and everybody can contribute – there is a cosy corner where needles, patterns and wool are waiting. But biggest eye catcher is a pool of eight by five meters with knitted lilies and bamboo. The slideshow that is projected on the wall behind the pool mirrors perfectly in the dark smooth water.

But now back to the opening……. After Mieke of the Kunstenlab welcomed the visitors it was my turn. Announced as Carla Meijsen, the SuperBitch of Stitch ‘n Bitch (a name I am so proud of!:-)) I took my stand behind the microphone. After a brief piece of knitting history – did you know that the first knitted piece of textile was found in the Netherlands? – and having told a bit about Stitch ‘n Bitch and the role of the Netherlands in the international knitting world, I told about my ideas about how artists got convinced that knitting must be taken seriously but can be used as an instrument to express their ideas in their art. We can be proud of that, two respected artists that discover that knitting is not dull and old fashioned, but can be part of modern art.

After the speech I was so relieved…… “That’s that!” I said cheerfully. We could then enjoy the delightful campy and kitschy fashion show Winter in Tirol and the announcement of the Danish trademark Strikke. Hilarious, swinging and above all full of life the models that looked like true Austrians danced clapping their hands and yodelling with joy through the pathway in the middle of the hall in real lederhosen and dirndl-like dresses, all enriched with balls of wool and knitted elements of course. Strikke contributed some wonderful silk screen printed second hand sweaters. For all guest little bag were provided stuffed with small presents, closed with pieces of yarn, just like they give away at normal fashion shows.

It was a wonderful experience to be involved. Despite the fact that I was a bit nervous about speeching, I enjoyed every moment of it. Thanks to Evelien and Jan!

And now, go to the beautiful Deventer to visit the exposition, that will be open to pubic until October 7th Tuesday until Sunday from 13.00 – 17.00 h. Have fun!

In het vorige blog over Beieren vertelde ik al dat ik zo goed geslaagd was in de Beierse wolwinkels. Hooguit weer iets té goed……. 😉

Het assortiment in de wolwinkels zijn anders dan bij ons. In de Beierse winkels wordt meestal minstens de helft van de ruimte ingenomen door sokkenwol. Hoewel ik wist dat de Duitsers graag sokken breien en ik dus ook wel wat extra sokkenwol verwacht had, was ik verbaasd over deze verdeling. Waar ze van de ‘gewone’ knotjes hooguit de gebruikelijke en niet zo spectaculaire merken verkopen, gaan ze met de sokkenwol een stapje verder. Strepende wol doet het nog steeds erg goed. Vaak zijn de strepen erg nadrukkelijk en in vrij felle kleuren. De meer gemêleerde streepjes of kleurverlopen zie je minder vaak. De meeste knotjes zijn van goede kwaliteit, Opal, LanaGrossa Meilenweit, Online, Trekking XXL en Lang. Maar de exclusievere en duurdere garens (bv Colinette Jitterbug of Lorna’s Laces) ben ik er niet tegengekomen. Nieuwigheden als garens met bamboo en Aloë Vera zie je er wel. Bij sommige winkels kan je ook kant en klare sokken kopen. Machinaal gebreid met een jojo-hiel, maar wel mooi gemaakt van goeie wol en maar rond een tientje. In het winkeltje van een soort sociale werkplaats lagen zelfs handgebreide sokken in de etalage.

In Beieren zijn behalve knotten sokkenwol ook Birkenstock-sandalen te vinden. Ze zijn trend in Nederland, vooral de goudkleurige campy Papillons, en in Amsterdam is de eerste echte Birkenstock-winkel geopend. Jan kocht in de speciale Birkenstock-winkel op de weg naar Kempten een paar met twee banden van bruin leer voor zichzelf en gaf mij een paar met drie suede bruine bandjes cadeau. Het was even wennen aan het voetbed, maar nu zitten ze zálig.

Voor m’n Birkies wil ik bijpassende sokken breien. Een paar weken geleden viel het boek van Anna Zilboorg Socks for Sandals and Clogs op de mat. De decoratie zit bij deze sokken voornamelijk op de hiel die bij de meestal sandalen en klompen goed zichtbaar is. Snel maar eens in de nieuwe stash naar een geschikt wolletje zoeken, dan kan ik mijn Birkies tenminste wat langer doordragen dit jaar.

Het laatste ‘Bayerische sokje’ dat ik tegenkwam, zat om het pootje van een pasgeboren kameeltje op de Kamel Farm Allgäu. Bij de bevalling was het pootje gebroken en door de dierenarts in het gips gezet.

In the last blog about Bayern I told you that I did succeed all too well in finding some knitting stuff to bring home.

The assortment in the wool shops is a bit different compared to what you can find in Dutch shops. In the Bayern shops at least half of the space is filled by sock yarn. Although I knew that the German knitters love to knit socks, so I did expect some extra emphasize on sock yarn, but I was surprised by this amount and variety. The yarns for sweaters and such are the regular brands and not quite spectacular, but with the sock yarns they do make an effort to offer a great variety. Striping yarn is popular. Often the stripes are well visible and the colours are bright. The more subtile colour changes you see less often. Most of the yarn is of good quality, Opal, LanaGrossa Meilenweit, Online, Trekking XXL and Lang. But the more exclusive and more expensive yarns (for example Colinette Jitterbug of Lorna’s Laces) I didn’t see at all. Noveltie yarn with bamboo and Aloë Vera you can find too. In some shops you can buy socks ready to wear, but these are not handmade. Made on a machine with a jojo-heel, but well made of good quality wool and only about ten euro. In another shop we saw some hand knitted socks in the window display.

Except for wool we found a shop specialized in Birkenstock sandals. They are hot in the Netherlands, especially the campy golden Papillons, and in Amsterdam recently a Birkenstock shop opened. Jan bought in a specialized shop on the road to Kempten a pair with two braun leather straps for himself and gave me a pair with three suede braun straps. It took some time to get used to the foot bed, but after that you just don’t want to wear anything else.

For my Birkies I want to knit special socks. A few weeks ago the book of Anna Zilboorg Socks for Sandals and Clogs was delivered to my house. The decoration of these socks is located mainly on the heels so it is good visible. I will look in my stash for some yarn soon, so I can wear my Birkies in autumn too.

The last ‘Bayern sock’ that I saw was on the leg of a young camel on the Kamel Farm Allgäu. At the delivery the leg was broken and put into plaster by the vet.