Category: Uncategorized

Het voorjaarseizoen van 2009 was een goed seizoen voor The Dutch Knitters. Op 2 januari werd het breibedrijf The Dutch Knitters bij de Kamer van Koophandel opgericht. Al snel bleek dat ik beter kon breien dan boekhouden, maar zelfs dat is inmiddels onder controle. De mascotte Antje met haar decolletéetje zorgde dankzij en ondanks haar pittige, maar toch gezellige uitstraling voor extra klandizie en voor onttrutting van het breigebeuren. Van bloedserieuze aanvragen tot ‘n gezellige breimidag met Friese meiden en een aanvraag voor demonstraties breien tijdens een fair op een naturistenkamp. Antje blijkt opeens preutser dan verwacht, dus dat laatste verzoek werd afgeslagen want we doen niet aan bloot-breien.

The spring season of 2009 was a good season for The Dutch Knitters. On the 2nd of January the knitting company The Dutch Knitters was registered at the Chamber of Commerce. Soon it became clear that I am a better knitter than bookkeepers, but even that is under control now. Because of but also despite her sweet appearance our mascot Antje with her low-cut dress provided extra clientele and a good counterpart for the old-fashioned image knitting still has. From very serious requests to a fun knitting afternoon with Frisian girls and a request for a knitting demonstration at a fair at a nudist campsite. Antje seems to be more prudish than expected, so the last request was refused for we’re not into naked knitting.

We kwamen van Parijs en Leuven tot Leiden, Amsterdam, Nijkerk en Koewacht en nog veel meer plekken waar je anders niet snel komt. Zelfs het Textielmuseum neemt het breien serieus en nodigde ons uit een Dutch Knitting Café te organiseren. Geloof me, als je breit, kom je nog eens ergens. En lig je regelmatig onder de tafel van het lachen, want we hebben inmiddels wel bewezen dat je tijdens een workshop best veel kan leren en tóch een lekkere dag kan hebben. Maar verwacht nooit met meer dan onooglijke frummels thuis te komen, want het scoren van leerpuntjes vinden we veel belangrijker dan het breien van perfecte breisels tijdens de workshops. Dat doe je thuis maar!

We came from Paris and Leuven to Leiden, Amsterdam, Nijkerk and Koewacht and many more places you otherwise wouldn’t be likely to visit. Even the Textielmuseum takes knitting seriously now and invited us to organise a Dutch Knitting Café. So believe me, when you knit, you get to see places. And often you’re rolling with laughter, because by now we have proven that during a workshop you can learn a lot but can also have a very good time. But never expect to return home with more then awful looking knitttings. We think it to be more important to learn a lot then to knit perfect knittings during the workshop. You can do that at home!

Tijdens de ontwikkeling en de pilot van Het Betere Breiwerk, leerden we veel aan en van onze cursisten. En hoewel we beloofden dat het saai zou worden, bleek het tegendeel het geval en werd de degelijke saaie breicursus een groot succes. Bijna alle cursisten vonden een al even degelijke vervolgcursus een goed idee. Na zoveel dringende vragen om meer saaiheid zullen we dat zeker overwegen. Mijn baantje als winkelmeisje bij De Afstap is minstens zo leerzaam als het gaat om de praktische kant van het breien. Ik hoef eindelijk niet meer te vragen hoeveel bollen je nodig hebt voor een trui, want men vraagt het nu aan mij.

During the development and the pilot of Het Betere Breiwerk (Advanced Knitting), we learned our students a lot, but we also learned from them. And although we warned them it would be a very dull course, the opposite was true and the dull but thorough knitting course became a big success. Almost all participants thought an equally thorough follow-up course to be a good plan. After so many pleas for more dullness we will indeed consider this. My job as shop girl at De Afstap is at least as instructive for the working knowledge of knitting. Finally I don’t have to ask how many skeins you need to knit a sweater, people ask me now.

Estlands breien was een hit, dus de eendaagse workshop werd opgesplitst in één dag Estlands kantbreiwerk en één dag randjes en bandjes, waarin je leert om de bijzondere opzetten en steken uit het gesloten Estlandse breiwerk te breien. Ons motto ‘alle cursisten tevreden maar murw de deur uit’ werd vrijwel altijd realiteit. We hebben alweer een lijst gemaakt met ideeën voor volgend jaar die we deze zomer uit gaan werken. Maar nu laten we eerst even de proeflapjes, voorbeelden en experimenten voor wat het is en brei ik lekker recreatief een toertje voor mezelf.

Lieve breivrienden, ik wens jullie een fijne zomer!

Estonian knitting was a big hit, so we divided the one-day workshop into two days: one day Estonian lace knitting and a day knitting cuffs and edges, in which participants learn to knit very special cast-ons and Estonian knitting patterns. Our motto “all student sent out of the house satisfied but completely worn out” was almost always a fact. We already made a list with ideas for next season that we will develop this summer. But for now I will let the samples and experiments rest and will be knitting a few recreational rows.

Dear knitting friends, I wish you a very nice summer!

Breivriendin Corry, bekend als meneer Corry, heeft een groot hart. Ze was al regelmatig te vinden met Kika-beren op de Handwerkbeurzen waar ze breiers dasjes ed liet breien voor het goeie doel. En nu heeft ze het in haar hoofd gehaald om de Alpe d’Huez (Frankrijk) op te steppen. Steppen tegen kanker! Wilt u haar en haar o zo goeie doel sponseren? Geef dan een bijdrage. Zet ‘m op Corry! En dan bedoel ik deze keer niet je breiwerk! 🙂

Knitting friend Corry, nicknamed sir Corry, has a big heart. Several times she sold Kika-bears on the Handwerkbeurzen where she stimulated knitters to knit scarfs etc for charity. And now she took the initiative to mount the Alpe d’Huez (France) on her step. Stepping against cancer! Do you want to sponsor this charity? Contribute some money. Success Corry!

Het begon zo vrolijk…… man Jan en ik hadden bedacht dat het leuk was om Koninginnedag 2009 door te brengen in Apeldoorn. Het was een prachtige zonnige dag en alles zat mee. We hadden een supergoed plekje gevonden langs de route waar de koninklijke familie en de historische stoet trokken. Het uurtje wachten vulde ik met sokken breien, tot groot vermaak van velen en tot ongenoegen van mijn buurvrouw die het schandelijk vond dat ik ‘breide in de menigte’. Ik maakte een hele serie mooie foto’s van de familie en de stoet. Even later werd het stil. Tot iemand het vreselijke nieuws kreeg. Er was een aanslag op de koninklijke familie en er waren doden en gewonden. Slechts enkele honderden meters van ons vandaan veranderde een zalige dag in een zwarte dag.

It started so cheerful…… husband Jan and I thought it to be a good idea to go to Apeldoorn to celebrate Queen’s Day 2009. It was ee sunny day and everything looked to be going so well. We found a great spot along the road where the royal family and the historical procession could be seen. The hour of waiting for it all to start I spend knitting socks. Something that a lot of people thought to be very amusing. One woman thought it was outrageous that I knitted in a crowd. Then the cheerful noises around us stopped. Until someone got the horrible news. There was an attack on the royal family and there were people wounded and dead. Only a few hundert meters away from us the beautiful day changed into a black day.

Nadat we eindelijk het thuisfront dat wist dat we in Apeldoorn waren, bereikt hadden, zijn we rustig blijven wachten tot we zonder gedrang en gedoe naar de auto konden gaan. Langzaamaan kwam er wat nieuws door, onder andere via de televisieschermen die bij het theater waren opgesteld. De dader woonde in Huissen, vlakbij een café waar we een week geleden nog een leuk feest hadden van één van onze vrienden. In het Oranjepark werd ondertussen door veel mensen gewoon doorgefeest en gedanst, iets wat ons enorm tegen de borst stuitte. Hoe kan je dat nou, als er zoveel ellende is? Vanavond is de herdenkingsbijeenkomst voor de familie en vrienden van de slachtoffers. Ik wens ze heel veel sterkte bij het verwerken van het verdriet.

After finally being able to call our family that knew we were in Apeldoorn, that we were okay, we quietly waited until we could easily reach our car. Slowly the news came through, as there were some big television screens placed at square in front of the theater. The offender lived in Huissen, very close to the café where about a week ago we had such a nice party given by one of our friends. In the Oranjepark people just went along with partying and dancing. How is that possible, when so much grief just happened so closeby? Tonight there is a gathering to commemorate the victims for family and friends. I wish them the strenght to recover from the grief.

Als we de auto uitstappen, ruiken we het al. We zijn op het platteland. Op de camping bij Nijkerk vieren 16 Friese meiden van 25 tot 35 jaar oud het tweede lustrum van hun jaarlijkse meidenweekend. In het zonnetje zitten ze in onwetendheid over wat gaat volgen op ons te wachten, goed voorzien van flessen bier. “Dát gaat gezellig worden”, denken Hil en ik, met enigszins gemengde gevoelens, als we in onze The Dutch Knitters-shirts erop af stappen. De meeste meiden waren van ons kaliber wat betreft gewaagde opmerkingen, dus eigenlijk hadden we plan A (het breien van strings en willy warmers) best door kunnen zetten, maar plan B, het op twee manieren rondbreien van slingers, viel ook in de smaak. Wij bleken te zijn uitgezocht op ons logo met de pikante brei-pinup, zodat al snel duidelijk was dat de dames vooral uit waren op een gezellige activiteit. Brei-entertainment staat dus nu dus ook al op ons CV. Huur ons gerust in voor feesten en partijen.

When we get out of the car the smell hits us. We’re in the countryside. On a camping site near Nijkerk 16 Frisian girls in ages varying from 25 till 35 celebrate the second lustrum of their annual girls’ weekend. They sit in the sun waiting for us with their bottles of beer within their reach, still unaware of what’s ahead of them. “This is going to be fun”, Hil and I think, with somewhat mixed feelings, when we approach them with our The Dutch Knitters-t-shirts. Most of the girls are of our calibre as far as the spicy remarks were concerned, so in fact we could have used plan A (knitting strings and willy warmers), but plan B, knitting garlands in two different ways went down well too. We appeared to have been chosen on the basis of our logo with the knitting pin-up, making it clear from the start that the girls mainly wanted a fun activity. So now knitting entertainment has been added to our curriculum vitae. You can hire us for parties and events.

Dapper breide ze I-cords in rood-wit-blauw-oranje piepacryl en daarna in de meest hylarische garens die we voor ze hadden kunnen vinden. Ze kunnen zo als kerstversiering de boom in. Het Surprise-rondbreien waarbij op acht rondbreinaalden tegelijk een enorme rondbreiwerk (lees slinger) ontstaat, was een breinkraker voor de meesten, maar wie braaf onze aanwijzingen volgde, kwam al snel tot een goed resultaat. Deze ultieme teambuilder waarbij kortjes bij dichtjes samengewerkt moet worden is een uitdaging voor beginnende breiers, maar ondanks veel drama, breikramp en geklaag over gevallen steken lukte het prima. Sommigen barstten echt van latent breitalent en anderen weer minder, maar we noemen geen namen. Eén breister wilde alleen met balkje op Life ‘n Knitting, maar daar beginnen we niet aan. Niemand hoeft zich te schamen voor breiactiviteiten!

They knitted on courageously on the I-cords in red-white-blue-orange squeaky acrylic yarns and later on in the most hilarious yarns we could find them. These can easily be used as Christmas decorations as well. The Surprise knitting-in-the-round, in which an enormous tubular piece of knitting (read garland) is created on eight circular needles, turned out to be a challenge for most of them, but it worked as long as they did exactly as they were told. This ultimate team building-project, which forced them to work very close to each other, was a challenge for new knitters but despite the drama, knitting cramps and complaints about fallen stitches they succeeded very well. Some of them truly do have a talent for knitting, some had less, but we won’t tell which of them. One knitter only wanted to appear on Life ‘n Knitting unrecognisably, but we refuse to do that. Nobody should be ashamed for knitting activities!

De echt Friese taart smaakte zalig. Een enkele die-hard breide door tijdens de pauze. Ondertussen vertelde ik over gebreide baarmoeders, orgaanbreien en andere gore onzin uit de huidige breiwereld. Tegen vijf uur lag er 3,5 meter feestelijk I-cord en bijna 3 meter rondgebreide slinger. Er werd nog even een groepsfoto gemaakt voor de staldeur met neppaard waarna de meiden richting restaurant en wij huiswaarts gingen, nagenietend van een vrolijke middag die een heerlijke afwisseling vormde met de bloedje serieuze workshop Estlandse Breitechnieken die we een dag later in Leiden bij Ribbels gaven. Ook leuk overigens en beslist vermoeiend……

The real Frisian cake was delicious. A few die-hards knitted on during the break. In the meantime I told them about knitted wombs, organ knitting and other filthy nonsense from the current knitting world. By the time it was five o’clock they had knitted 3.5 meters of I-cord and nearly 3 meters of garland knitted in the round. A group photo was taken in front of the stable doors with a fake horse after which the girls went to a restaurant to have diner and we went home, enjoying the memory of this merry afternoon. It was a wonderful change for the very serious workshop Estonian Knitting Techniques we gave the next day at Ribbels in Leiden. Very nice too and for sure less tiring…..

Veel plezier verder, lieve Friese breiende meiden! Jullie jaarlijkse uitstapje is een geweldig initiatief, ga er vooral mee door tot jullie meiden van ver over de tachtig zijn!

Have fun, dear Frisian knitting girls! Your annual outing is a marvellous initiative, do carry on until you’re girls of way past eighty!

Afgepeigerd hebben we ze, stuk voor stuk, die cursisten van het wolweekend in bij de Wolboerderij in Koewacht, waarvan Buuf verleden jaar al zei: ‘Breien wordt nooit meer hetzelfde’. Maar gek genoeg hadden de meesten zich weer vrolijk ingeschreven voor dit weekend. Estlandse breitechnieken, rondbreitechnieken, nupps in alle soorten en maten en toen vonden ze het wel genoeg. Maar wij niet, want we hadden het ‘Zeeuws Meisje’ in het achterhoofd, die nooit een cent te veel laat betalen en altijd het volle pond geeft. En wij dus ook!

We’ve worn them out, every one of them, the participants of the yarn weekend at Wolboerderij in Koewacht. Buuf already said last year: ‘Knitting will never be the same’. Nevertheless most of them merrily entered again this weekend. Estonian knitting techniques, circular knitting techniques, nupps in all shapes and sizes and then they had enough. But we hadn’t, because we had ‘Zeeuws Meisje’ at the back of our minds. She never makes people pay too much and always pulls her weight. And so did we!

De typische Dutch Knitters-terminologie sloeg ook hier aan en iedereen snapte meteen wat er met de continentaalse spreidstand werd bedoeld. De decoratieve antieke paal in het midden van de ruimte werd toen ook in een ander licht gezien en zelfs de pratende papegaai van ons schattige pensionnetje in een oude pastorie in Heikant bleek de continentaalse spreidstand te kunnen. Thea, de pensionhoudster, was gestimuleerd door het bezoek van de breimeisjes, zoals ze ons noemt, weer verder aan het haken aan haar prachtige gehaakte spreien.

The typical Dutch Knitters-jargon rooted here as well and everybody immediately understood what was meant by the continental straddle. The decorative old pole in the centre of the room was viewed in another light and even the talking parrot in our cosy bed and breakfast in the old rectory in Heikant appeared to master the continental straddle. Encouraged by the visiting knitting girls, as she calls us, Thea the landlady had picked up crocheting her beautiful crocheted bedspreads again.

Sindy, een nieuwe cursist, had een goeie oplossing om van haar te veel aan steken af te komen: ‘meer ouwehoeren en dus meer steken laten vallen.’ werd haar motto. En de opmerking ‘Zeg het dan gelijk, múts!’ maakte haar ter plekke onsterfelijk bij The Dutch Knitters. Noepen werd vervoegd als ware het een werkwoord en nieuwe toepassingen voor naadloze zakjes werden bedacht. Bv een urnwarmertje. Gekker moet het niet worden.

Sindy, a new participant, had a very good solution to get rid of her surplus of stitches: ‘ more gossip leads to more dropped stitches’ became her motto. And her remark: ‘Why didn’t you say so right away, silly cow!’ immediately made her immortal with The Dutch Knitters. Nupping was conjugated as if it was a verb and new applications were invented for seamless little bags. As urn-warmer for example. Can it get any crazier?

Buuf maakte zich weer onsterfelijk met een scala aan opmerkingen zoals: ‘Het wordt alweer niks, want ik zie niks. Oh, dat is ook de bedoeling…….’, doelend op de volledig onzichtbare jogless jogjes in streepjesbreiwerk. Nog diep onder de indruk van hoe wij ook dit jaar haar vastgeroeste breigewoontes moeiteloos los wrikte, riep ze, met een big smile, uit: ‘Ik wou dat ik jullie nóóit ontmoet had, en ze gaf zich vervolgens bij voorbaat al op voor het breiweekend van volgend jaar.

Buuf made herself immortal by making remarks as: ‘It’s nothing, because I see nothing. Oh, now I see, that’s the intention……’ aiming at the entirely invisible jogless jogs in striped knitting. Still impressed by how we wrenched loose her rooted knitting habits, she exclaimed with a big smile: ‘I wish I had never met you two’, after which she immediately pre-entered for next year’s knitting weekend.

Uit eten gaan op het Zeeuwse platteland was weer heerlijk, mede door het aangename gezelschap van Janny en Jean-Paul en van Sindy die ook in ons pension sliep. Daarna vermaakten we ons met een fantastische DVD van Elizabeth Zimmermann en Meg Swansen en een meegebracht flesje wijn voor mijn kamer tot de kerk naast ons pensionnetje twaalf sloeg. Hoezo fanatiek? Maar op dag twee bleek ook Marian tot diep in de nacht gebreid te hebben. Ze liet ons haar prachtige stekenlap zien waar we helemaal blij van werden. Ook Janny, die de beide dagen de workshop helemaal gevolgd heeft, wat ons overigens wel een pan soep kostte, was blij met de kooplust die de workshop opleverde. Kortom, een geweldig gezellig en leerzaam weekend! Lieve breiende Zeeuwse dames, tot volgend jaar!

Dinner in the Zeeland countryside was delicious again, also because of Janny’s, Jean-Paul’s and Cindy’s pleasant company. Cindy stayed in the same bed and breakfast as we did. After dinner we enjoyed ourselves with a fantastic DVD by Elizabeth Zimmermann and Meg Swansen and a bottle of wine till the church bells chimed twelve. Who says we’re obsessed? But on day two it appeared that also Marian had been knitting till way past midnight. She showed us her beautiful sampler that made us very happy. Janny too, who participated in the workshop both days, which meant that we did not get any of her famous soup during lunch, was very happy with the buyer response the workshop generated. In short, a very pleasant and informative weekend! Dear Zeeland knitting ladies, see you again next year!

Breien en treinen……. een goeie combi!

Marita en ik breien tijdens de Internationale KIP-dag zaterdag 13 juni in het Spoorwegmuseum in Utrecht. Doe je mee? Kom dan met de trein naar Utrecht, stap op het Centraal Station over in de antieke museumtrein en tuf al breiend naar het Spoorwegmuseum! Daar is veel te zien en te beleven en er zijn leuke plekken om lekker te gaan zitten breien. Met mooi weer kunnen we buiten zitten, met slecht weer binnen in het restaurant in de grote hal of in groepjes in oude treincoupé’s.

De Museumtrein vertrekt om 10.32 en 11.32 vanaf het Centraal Station en kost 2 euro voor een enkeltje. Of kijk in de dienstregeling. Het museum kost 14,50 euro entree – museumkaarthouders zijn gratis. Het museum is open van 10.00 tot 17.00 uur. Marita en ik pakken de museumtrein vanaf het Centraal Station om 10.32 uur.

T(B)rei(n) mee!
Op Life ’n Knitting vind je een fotoverslag van de KIP-dag 2008 – de Rondbreivaart door de Amsterdamse grachten. Als het nét zo leuk wordt als verleden jaar, gaan we een gewéldige breidag tegemoet! Laat ons even weten of je mee gaat door een mailtje te sturen aan carla@meijsen.net zodat we je op de hoogte kunnen houden van eventuele ontwikkelingen.

Knitting and trains………a perfect combination!

Marita and I will be knitting during the Internationale KIP-dag on Saturday 13th of June in the Spoorwegmuseum in Utrecht. Are you coming too? The take the train to Utrecht, change to the special shuttle train at Utrecht Central Station and while you are knitting you slowly pull into the Spoorwegmuseum! There are lots of things to see and experience and there are some very nice spots to sit down and do some knitting. Weather permitting we can sit outside, and if not, we’ll gather inside in the restaurant in the big hall or in smaller groups in one of the old train compartments….

The shuttle train leaves the Central Station at 10.32 and 11.32 and the fee is 2 euros for a single ticket. Or check the timetable. The entrance fee for the museum is 14.50 euros – museum cardholders have free entrance. The museum is open from 10.00 till 17.00 h. Marita and I will catch the 10.32 shuttle train from Utrecht Central Station.Travel and knit along!

There is a photo report of KIP-day 2008 – the Rondbreivaart through the Amsterdam Canals – on Life ‘n Knitting. If it is going to be as much fun as last year, we are in for a fantastic day! Let me know if you want to join by sending an email to carla@meijsen.net so we can keep you updated if necessary.

Je hebt ambacht en je hebt kunst. En veel wat daar een beetje tussenin zit. In de mode, in mijn ogen vaak ook een vorm met een zeer grote variatie tussen ambacht en kunst, wordt vaak breisel toegepast. De Françaises van de Parijse modeacademie fabriceerde op L’Auguille en Fête ter plekke een jurk waar de draagster met haar drie vriendinnen onderdak in vonden en waar ze trots de hele beurs mee overgingen. In het gebreide wereldje, een wollen peperkoekhuisje, vielen hun steekjes weg tegen de achtergrond.

There’s craft and there’s art. And lots in between. In fashion, in my opinion also a form with a large variation in craft and art, knitting is often applied. The French girls of the Parisian fashion academy designed a dress on the spot at L’Auguille en Fête and the wearer as well as three friends found a place to shelter and they proudly paraded around the fair. In the knitted world, a woollen gingerbread house, their stitches disappeared against the background.

Tijdens de expositie Knitted Worlds in het pas verbouwde Audax Textielmuseum in Tilburg wordt het ambachtelijk breien tot echte kunst verheven. De opening, waarvoor ik uitgenodigd was door Suzan Russeler, was een groot succes. Kelly Jenkins, een kunstenares die zich graag uit met behulp van de breitechniek, hield na de directeur en Russeler een inspirende toespraak. De publicatie die speciaal voor de tentoonstelling was gemaakt, werd na afloop aan haar uitgereikt. De kaft bevat foto’s van breiwerk en teltekeningen die me deden denken aan mijn blog op Life ‘n Knitting. Complimenten voor Russeler, die middels het organiseren van Knitted Worlds aangeeft het fenomeen breien serieus te nemen door het een plaats te geven in een op dit gebied toonaangevend museum, ondersteund door een goed toegankelijk, maar toch diepgaand essay over de essentie van hedendaagse breien in kunst en samenleving.

In the Knitted Worlds exposition in the recently renovated Audax Textile Museum in Tilburg the craft of knitting is raised to genuine art. The opening which I was invited for by Suzan Russeler, was a big success. Kelly Jenkins, an artist who likes to express herself through knitting, held an inspiring speech after the managing director and Russeler had done so too. Afterwards the publication made especially for this exposition, was officially presented to her. The cover contains pictures of knitting and charts that made me think of my blog on Life ‘n Knitting. My compliments for Russeler who by means of organising Knitted Worlds and giving it a place in the leading museum in this field, states that she takes the art of knitting seriously. This is supported by a very accessible, but also thorough essay of the essence of contemporary knitting in art and society.

De tentoonstelling is opgebouwd uit voor ons veel bekend werk. De gebreide gootsteen van Désirée de Baar en vagina’s van Jimini Hignett, een video van de enorme door bulldozer’s gebreide Amerikaanse vlag van Dave Cole, en prachtig werk van Kelly Jenkins en de geheimzinnige met laser ingebrande panelen van Petra Vonk. Ook de Hollands ogende tegelwanden van Rosemarie Trockel vielen bij The Dutch Knitters natuurlijk goed. De ontwerpelementen en processen, mij nog zo bekend uit de tijd dat ik Textiele Werkvormen studeerde, vis ik er nog steeds zo uit. De grondslag van de tentoonstellling, de verbeelding van politieke en maatschappelijke vraagstelling, is herkenbaar aanwezig. Wie meer verbanden wil ontdekken, volgt het lijnenspel. Vergeet ook niet regelmatig op het Weblog te kijken, waar je nu ook een stukje van mijn hand kan lezen en mijn eerste breisel kan bewonderen. Geen kunst……. 😉

For us the exhibition contains lots of well-known objects. Désirée de Baar‘s knitted sink and the vaginas by Jimini Hignett, Dave Cole‘s video of an enormous American flag knitted by a bulldozer, the beautiful objects by Kelly Jenkins and Petra Vonk’s mysterious panels done by laser. Rosemarie Trockel’s Dutch looking tiles were of course The Dutch Knitters favourite. I immediately recognized the design elements and processes so well known by me from the days I studied Textile arts. The basis of this exposition, the expression of political and social issues, is very clearly visible. Anyone who wants to recognise more contexts follows the line pattern. Do remember to visit the Weblog regularly, where you can also read my contribution and can admire my first piece of knitting. Not an art object….. 😉

Stitch ‘n Bitch Tilburg is regelmatig te vinden in de ruimte voor de tentoonstelling. Ze helpen het publiek bij het breien van Game Out, een gebreid computerspel. The Dutch Knitters zijn met een Dutch Knitting Café aanwezig op 5 april. We demonstreren je tijdens een kopje koffie graag een leuk breitechniekje en mee doen kan natuurlijk ook. Kom je de tentoonstelling bekijken en daarna even lekker breien en beppen?

You can meet up with Stitch ‘n Bitch Tilburg regularly in the area right in front of the exposition. Members are helping out visitors with knitting Game Out, a knitted computer game. The Dutch Knitters will be present with a Dutch Knitting Café on the fifth of April. We will demonstrate a nice knitting technique while you enjoy a cup of coffee and of course you are invited to join in. So do come visit the exposition and join us for some stitching and bitching!

Je denkt dat als je je mooiste breisels meeneemt naar L’Aiguille en Fête in Parijs, dat men daarvoor in katzwijn valt, maar niets is minder waar als je er ook de ultieme no-brainer bij hangt……. Een wand vol met onze fijnste en ingewikkelste shawls, maar de Franse dames zijn alleen geïnteresseerd een mohairshawl in ribbelsteek. Sindsdien weten wij dat ribbelsteek in het Frans Point Mousse is en dat vergeten we ook nooit meer.

We tought that bringing our finest knittings with us to L’Aiguille en Fête in Paris would impress the French knitters, but that proofed to be so wrong. Just hang a ultimate no-brainer on the wall and you will see……. A wall full of our best and most intricate shawls, but the French ladies were only interested in a mohair shawl in garter stitch. Now we know that garter stitch in French is called Point Mousse and we will never forget that.

Sommige Franse meebreiers lieten de leukste breitechnieken en breisels zien. Sommigen lieten zich uitdagen en breiden in het Dutch Knitting Café hun eerste toertjes onder strenge begeleiding van diverse Nederlandse en Franse breijuffen. Het spoedcursusje Twijnend Breien dat we de breivrienden gaven, sloeg aan en al voor ze het zelf snapte, legde Corry aan belangstellenden uit hoe het moest.

Some of the French knitters showed us the nicest knitting techniques and knittings. Some we could persuade to join in and knit their first rows in the Dutch Knitting Café with severe guidance of several Dutch and French knitting teachers. The crash course on Twined Knitting, that we gave to our friends, was a success and even before she knew what to do, Corry explained it to interested knitters.

Inmiddels loop ik hopelijk achter met bloggen. Ik moet jullie nog vertellen over zoveel brei-evenementen, maar heb het zo druk…… dus ik vertel jullie maar even over een project van een maandje terug, de verjaarsshawl voor mijn moeder Mart. Het patroon is gebaseerd op het Duopatroon en het garen is Oh Lekker van De Klosse. Martje vindt het ook Oh Lekker!

By now I’m way behind with blogging. And I have to tell you so much about all kind of knitting events, but I’m so busy….. so I will just tell you about a project I finished a month ago. The anniversary shawl for my mother Mart. The pattern is based the Duo pattern and the yarn is Oh Lekker from De Klosse. Martje also thinks it is Oh Lekker! (Oh, só nice!)

De Handwerkbeurs in Zwolle was een groot succes. Het was er gezellig, druk en levendig. Yvonnep had er een gezellige sokkenbreitafel met allerlei activiteiten en wij een Dutch Knitting Café met stroopwafels. Anke en haar moeder en zus introduceerden er hun nieuwe boek over Gelderse mutsen en boden mij het eerste exemplaar aan. Geweldig dat deze familie de handen in elkaar heeft geslagen en binnen een jaar nadat ik eruit flapte dat ze die patronen maar eens vast moesten gaan leggen, een boek publiceren! Het boek bevat veel patronen voor mutsen met prachtige echt Hollandse stekenpatroontjes. Het is te koop bij De Afstap in Amsterdam voor circa 20 euro.

The Handwerkbeurs in Zwolle was a great success. It was a sociable, busy and lifely fair. Yvonnep lead a nice sock table with lots of activities and we had a Dutch Knitting Café with stroopwafels. Anke and her mother and sister introduced their new book about knitted hats from Gelderland. The offered the first book to me. Great that this family worked so hard and in one year time published this book after I blurted out spontaneously that they should translate their knitted hats into patterns! The book is stuffed with patterns for hats and real Dutch stitch patterns. Is is for sale at De Afstap in Amsterdam for circa 20 euros.

Titia werd voortdurend herkend als de nette dame die op L’Aiguille en Fête met een fles wijn aan het stoeien was geweest en beseft nu dat Life ‘n Knitting een zeer goed gelezen BreiBlog is. We hebben vele van onze breivrienden weer eens gezien en drie vreselijk gezellige dagen gehad. Dank aan Janet Vermist van Second Events voor het organiseren van deze fantastische goeie beurs!

Titia was recognized often as the stylish lady that on L’Aiguille en Fête had wrestled with a bottle of wine and knows now that Life ‘n Knitting is a very well read KnitBlog. We met a lot of our knitting friends and it were three great days. Thanks to Janet Vermist of Second Events for organising this great fair!

De beurs was doorspekt met leuke wolkraampjes. Blossom Fibers had allerlei Japanse garens van Habu over laten komen uit New York en de Belgische Boys (Francis en Bart) verbaasden iedereen met grappige, mooie en bijzondere garens. Ik kocht er echte Qiviut met zijde en Dario, een garen dat ook door Noro wordt verkocht, maar dat veel goedkoper is bij de Boys. Bart rekent af en zegt weinig en Francis verrast ieder die het maar wil horen met een Belgische spraakwaterval over zijn enorm diepgaande en brede kennis over garens. Ze brachten allerlei garens naar het Dutch Knitting Café om te testen. Ronduit gewéldig! Op 28 maart zijn ze er ook weer bij in Nieuwegein bij Textiel Plus. Saskia werd omgedoopt tot mevrouw Zokje, naar de ‘zokjes‘ die ze breide en verkocht om kinderen in Afrika te helpen.

On the fair there were many nice wool stands. Blossom Fibers had several Japanese yarns from Habu from New York and the Belgium Boys (Francis en Bart) surprised everyone with funny, beautiful and special yarns. I bought real Qiviut with silk and Dario, a yarn that is also sold by Noro, but the Boys are so much cheaper. Bart says little and take care of the till and Francis talks a lot with a heavy Belgium accent, explaining to everyone that shows interest about his yarns. He knows so much about a lot of yarns in great detail. They brought all kind of yarns to The Dutch Knitting Café to check out. Super! On 28 March the will be there on Textiel Plus in Nieuwegein. Saskia was nicknamed Mrs Zokje, after the ‘zokjes‘ she knitted and sold for charity to help African children.

Het hoogtepunt van de beurs was voor mij de ontmoeting met de Bulgaarse Sura, die opeens bij ons aan tafel zat te breien met de draad om haar nek. Ze bleek een schat van een meid die vrijwel geen Engels of Nederlands sprak, maar we hebben urenlang samen gebreid en elkaar dingen geleerd. Onze cursisten van Het Betere Breiwerk die op dat moment op de beurs waren, werden opgetrommeld om het fenomeen te bewonderen en Sura voelde zich af en toe verlegen met de aandacht. Toevallige ontmoetingen zijn vaak de beste en een breier die nog eens ergens komt, vindt overal interessante zaken en mensen.

The absolute highlight for me on the fair was meeting the Bulgarian Sura. She was knitting on our table with the yarn around her neck. She was such a sweet girl that hardly spook English or Dutch, but we knitted together for hours and learned each other lots of knitting techniques. Our students of Het Betere Breiwerk that were at the fair all had to see her knit and Sura was a bit shy but also happy with all this attention. Spontanously encounters are often the best and a knitter that goes to all kind of activities, often finds interesting things and people.