Year: 2010

Het mooiste uitzicht op de bollenvelden heb je bij Ribbels in Leiden. Mits je als doorgewinterde breier liever een bollenveld van wol dan van tulpen ziet. Gevolg van zes uur lang naar de wand van kleur kijken is dat je niet met lege handen weggaat. Ook wij niet, want Noro Silk Garden sokkenwol vraagt erom tot een mooi Brioche-dasje te worden omgetoverd.

The most beautiful view of the bulb-fields is at Ribbels in Leiden. Provided that you’d rather see a bulb-field of yarn than of tulips, being an experienced knitter. The consequences of having a view of such a wall of colour is that you cannot leave empty-handed. We neither, because Noro Silk sock yarn yearns to be knitted up as a nice Brioche scarf.

Alle cursisten genoten van een lekker dagje breien, nieuwe dingen leren en smullen van de lekkernijen en broodjes van Christa. Het venijn zit ‘m bij Estlands Kant Traditioneel in de staart en en dan bedoelen we niet die van Floortje, het schattige Spanieltje van Annelies. Floortje vond het namelijk allemaal wel best, want ze was allang blij dat ze mee mocht met haar vrouwtje bij wie ze rustig op schoot zat, zachtjes schuddelend door de ritmische beweging van haar naalden. Annelies breide haar hele minishawltje om haar heen. Het was Floortjes taak ons te beschermen tegen de vele nieuwsgierigen die terwijl ze door het zonovergoten steegje liepen een noodstop maakten om het breitafereel gade te slaan door het raam van de winkel.

All students enjoyed a nice day of knitting, learning new things and tasting Christa’s treats and sandwiches. The sting of the Estonian Traditional Lace class is in the tail and with that we do not refer to Floortje’s tail, the lovely Spaniel Annelies brought along. For Floortje couldn’t care less, as long as she could come along and sit on her owner’s lap quietly, rocking gently on the rhythmic movement of the knitting needles. Annelies just knitted the mini shawl around her. It was Floortje’s duty to protect us from the many nosy people who walked through the alley and made a full stop to watch the knitting scene through the shop window.

Hoewel het breien en afwerken van een traditionele Estlandse shawl best lastig is, werkten alle cursisten zich zonder al te veel problemen door het minishawltje heen. Adrie verraste ons met opmerkingen doorspekt met droge humor en Manuela en Jit lagen in een deuk toen ze onderling hun shawltjes vergeleken en zagen hoe verschillend van grootte ze waren. “Maar ik ben veel groter dan jij hoor”, zei Jit en ze rolde onder de tafel van het lachen.

Although knitting and finishing a traditional Estonian Lace shawl is tricky, all students managed to finish the mini shawl without too many problems. Adrie surprised us with her remarks peppered with dry humour and Manuela and Jit were roaring with laughter when they compared their little shawls and saw the difference in size. “But I am much bigger than you are”, Jit said and then she doubled over with laughter.

Een tijdje geleden kreeg ik bericht dat 30 breiers van de Knottingham Trent Knit Society uit Nottingham in maart vier dagen zouden doorbrengen in Amsterdam en of ik wat leuke breigerelateerde activiteiten voor ze wist. Helaas, op dit moment zijn er geen leuke tentoonstellingen of zo, maar de Afstap zet graag de deur open. Maar ze wilden ook zo graag breien met de Amsterdammers….. Stephen, op dat moment in het buitenland, reageerde binnen vijf minuten op mijn mailtje en organiseerde vanuit zijn vakantielokatie een gezellige breiavond in het ABC Treehouse in hartje Amsterdam. Stephen, Nancy, Cassandra en alle anderen die drop, suikerhartjes en ander lekkers meenamen, dit was een geweldige actie!

A short while ago I received an email that 30 knitters of the Knottingham Trent Knit Society from Nottingham would spent four days in Amsterdam and they asked me if I knew of some nice knitting related activities. Unfortunately there are no nice exhibitions or anything like that at the moment but De Afstap gladly opens its door for them. However, they also wanted to knit along with the Amsterdam knitters….. Stephen who was abroad at that moment, answered my mail within five minutes and from his holiday location organised a knitting evening in the ABC Treehouse right in the centre of Amsterdam. Stephen, Nancy, Cassandra and all others who brought liquorice, sugar hearts and other nice snacks, this was fantastic!

Zouden ze komen? Waren alle mailtjes wel goed doorgekomen? Ja hoor, maar ze waren wel veel jonger dan we hadden verwacht. Elf échte studenten van hooguit 20 jaar oud, ieder met een breiwerk in de tas. Wie nu nog beweert dat breien alleen voor oudere dames is, mag zijn mond gaan spoelen met zeep. De meesten waren absolute beginners, maar vol enthousiasme en breiplannen voor de toekomst. Nancy nam de kans te baat om haar overvolle zolder wat te destashen en verblijde zelfs een breier met haar boek Knitting Brioche. Cassandra en ik vielen ook in de prijzen, maar denkend aan mijn eigen zolder met lifetime exceeding stash besloten we beiden om onze prijzen weer mee te laten doen met de verloting, waarna ze een nog gelukkiger winnaar vonden onder de studentjes.

Would they come? Had all mails been received? Ah yes, they came but they were far younger than we had expected. There were eleven, merely 20-year old genuine students, all of them with some knitting in their bags. Anyone who claims that knitting is only for elderly ladies, may wash his mouth with soap. Most of them were absolute beginners, but full of enthusiasm and knitting plans for the future. Nancy took her chance to clear out some of the stash from her attic and even made one of the knitters happy with her book Knitting Brioche. Cassandra and I also won prices, but thinking of my own attic with a lifetime exceeding stash, we decided to enter both prices into the lottery again, after which an even happier winner was found among the students.

Na tig groepsfoto’s met automatische onspanning, de afwas waar geen eind aan kwam en een overlopende gootsteen miste Hil haar trein, maar de huislapjespoes vond het allemaal best en tukte vrolijk door op Andy’s stoel. We wensen de Knottingham (Knittingham?) Trent Knit Society studenten Happy Knitting een goed verblijf in Amsterdam dat voor hen nog veel meer te bieden heeft dan alleen het laten tikken van de naalden.

After many group photos with the automatic exposure lever, washing up that never seemed to end and an overflowing sink, Hil missed her train, but the house tortoiseshell cat thought it was all fine and happily continued her nap on Andy’s chair. We wish all Knottingham (Knittingham?) Trent Knit Society students Happy Knitting and a very pleasant stay in Amsterdam, the city that has much more to offer than only the clicking of needles.

Bijna tienduizend handwerkers bezochten afgelopen weekend de Handwerkbeurs in Zwolle. Een hal vol kraampjes, workshoptafels, de tentoonstelling van Connie’s Grevers kralenbeursjes en het Dutch Knitting Café. Dagenlang drommen breiers en geïnteresseerden bij ons café om mee te breien, te beppen, trots hun nieuwe spullen of breiwerk te tonen, te vragen naar onze workshops of gewoon om even gedag te zeggen. Marnel bracht een Limburgse vlaai mee, de Noorse Vibeke breide het mooiste sjuupje ooit voor een Kika-beer en Nelleke deed de sokkentafel. Arja en Brent leerden mensen Cork People maken van mijn 62 kurken. Je zou je haast af gaan vragen hoe ik ze zo snel bij elkaar heb gekregen hè. Titia, allang bekend van dit blog, wist ook weer ergens een flesje drank vandaan te toveren.

Nearly ten thousand crafters visited the Handwerkbeurs in Zwolle last weekend. A hall filled with exhibitors, workshop tables, Connie Grevers’ exposition of bead purses and the Dutch Knitting Café. Three days long many interested visitors gathered at our Café to knit along, to chat, proudly showing their new materials or knitting, informing after one of our classes or just to say hello. Marnel brought us real Limburgse vlaai, Norwegian Vibeke knitted the most beautiful little dress ever for a Kika bear and Nelleke manned the sock table. Arja and Brent taught visitors how to make Cork People from my 62 corks. You might wonder how I managed to get such an amount together in such a short time, wouldn’t you? Titia, already famous on this blog, managed to get her hands on a small bottle of wine again.

Nancy Marchant arriveerde zaterdag met haar grote zwarte koffer vol breiwerk en signeerde trots haar boek Knitting Brioche terwijl ik ondertussen met mijn Geveldakshawl het basisprincipe van de patentsteek uitlegde. De das die zichzelf lijkt te breien omdat je zo vrolijk wordt van de kleurtjes, groeide lekker tijdens de beurs en is in drie dagen tijd al voor de helft af. Naald en Draad verkocht hun hele stapel Knitting Brioche en kan meteen weer opnieuw bestellen. Op verzoek van Nancy zullen wij in het najaar een workshop gaan geven over de vele kleurrijke mogelijkheden van de Brioche stitch. Yep, daar zijn we beretrots op!

Nancy Marchant arrived on Saturday with her big black suitcase filled with knitting and proudly signed her book Knitting Brioche while I explained the basic principle of the brioche stitch with my Geveldak scarf. The scarf, that seems to knit itself because the colours give you such a happy feeling, grew steadily during the fair and in three days I’m half way. Naald en Draad sold their entire stock of Knitting Brioche and has to order new copies immediately. On Nancy’s request we will be giving classes on the many colourful possibilities of the brioche stitch next fall. Yep, we’re very honoured!

Corry had weer haar Kika-beren en dit jaar ook zalige potjes handgemaakte jam mee voor Steppen tegen Kanker. De ingezamelde glazen potjes waren volgens Hil wel aan een gezellig jasje toe en dus gingen we op zoek naar roodbonte katoen. De medewerkster van Jansus & Jansus draagt het doel een goed hart toe, zoals bleek aan het armbandje dat ze liet zien. Ze doneerde een flinke lap voor het goeie doel. Dank je wel Jansus & Jansus! Corry haalde met beren, jam, berenkleding en donaties maar liefst 239 euro op! Goed gedaan lieve meid!

Corry brought along her Kika bears again and this year also jars of delicious jams for Steppen tegen Kanker. According to Hil the recycled jam jars could do with a cosy coat so we went in search of a nice red-and-white checked fabric. The owner of Jansus & Jansus has this good cause at heart, as became clear when she showed us her bracelet. She donated a nice piece of fabric for this charity. Thank you Jansus & Jansus! Corry collected no less than 239 with the bears, jam jars, bear’s clothing and donations! Well done dear!

De rondbreinaald is nog steeds een wonderlijk ding voor vele oudere breisters. Ik vergeleek het principe van de rondbreinaald met een pan maar werd moe van de lange uitleg en kwam uiteindelijk niet verder meer dan ‘een rondbreinaald is als een pan’, waar ze ook niet veel wijzer van werden. Brent bedacht een wat visuelere methode en met heel wat minder woorden demonstreerde hij van toen af het plat- en rondbreien. Menige dame raakte geïnspireerd, meldde dat ze er ook al één had en dat ze ‘m zeker zou gaan gebruiken. We doen als vrijwillige breipromotors toch maar goed werk op zo’n beurs, vind je niet? 😉

The circular needle is still a strange object for many elderly knitters. I compared the principle of the circular needle with a pan, but became tired of the extensive explanation and finally could utter no more than ‘a circular needle is like a pan’ which they of course did not understand. Brent came up with a more visual method and with much less words he demonstrated flat and circular knitting. Many a lady got inspired so we voluntary knitting promoters do a good job at these fairs, don’t you think?

De rond het breicafé gegroepeerde breikramen profiteerden dankbaar van de vraagbaakfunctie van het Dutch Knitting Café en gaven ons nieuwe materialen om uit te testen. Een aantal nieuwelingen was alweer een stukje groter gegroeid en zijn met hun frisse kijk op het breien een geweldige aanvulling op de gerenommeerde zaken. Wolhalla, het Ryahuis, Storm op Zolder, Mur, Zeven Katten, Trikoo, Blossom Fibers, Wolmarkt, Wereldwol, De Spinners, Hoooked, Wolhemel, Van Moosdijk, Breiwinkel, Naald en Draad en Astrid’s Dutch Obsessions, en ik vergeet er vast nog een paar, ze waren allemaal paraat om ons te voorzien van begerenswaardig garen, boeken en breitools! Bart en Francis, aka De Belgische Boys, waren er weer met hun bijzondere garens en geweldige koopjes. En hun Chiquita-zakken, die volgens Francis zo handig zijn omdat ze ook op groente- en erotische beurzen mee kunnen….. ik neem de altijd vrolijke boys niet helemaal, maar hun prachtige materialen met zachte prijsjes wél serieus.

The exhibitors that were grouped around the knitting café gratefully made use of the knowledge of the Dutch Knitting Café knitters and gave us new materials to test. Some of the newcomers had already expanded and are a wonderful addition to the reputable exhibitors. Wolhalla, het Ryahuis, Storm op Zolder, Mur, Zeven Katten, Trikoo, Blossom Fibers, Wolmarkt, Wereldwol, De Spinners, Hoooked, Wolhemel, Van Moosdijk, Breiwinkel, Naald en Draad en Astrid’s Dutch Obsessions, and I undoubtedly forgot to mention one or two, they were all more than willing to serve us with desirable yarns, books and knitting tools! Bart en Francis, aka The Belgian Boys, were present again with their special yarns and fantastic bargains. And the Chiquita bags were well chosen according to Francis because they could also use them on vegetable fairs as well as erotic fairs….. I do not take the cheerful boys completely serious, but their beautiful yarns for very low prices all the more.

The Day After zit ik thuis tussen alle rommel na te genieten van de drie geweldig leuke maar ook vermoeiende dagen. De stroopwafels komen mijn neus uit en ik heb een schorre keel en moeie voeten. Veel standhouders, die verkocht hebben als nooit te voren, zullen ook wel lekker aan het bijkomen zijn. Maar het was geweldig! Twee keer per jaar Handwerkbeurs is niet alleen een commercieel gebeuren, maar ook een ontmoetingsplek voor oude en nieuwe vrienden, het opdoen van inspiratie en één of meer dagen er lekker tussenuit.

The Day After I’m back home again, sitting between all the junk, relishing the memory of three very nice but also very tiring days. I’m fed up with stroopwafels, have a sore throat and tired feet. Many exhibitors, who will have sold more than ever, will be recovering as well. But it was fantastic! Twice a year Handwerkbeurs is not only a commercial happening but also a meeting place for old and new friends, a place to get inspired and having a nice break for one or more days.

Janet Vermist van Second Events, dank je voor het geweldige handwerkfeest dat je voor ons hebt georganiseerd. Lieve breivrienden die meehielpen in het Dutch Knitting Café (tafeloudste Brent, Noorse Vibeke en Australische Saskia – die meedoen de ultieme inburgering vonden – Corry de B, Corry de H, Arja, Nelleke, Marianne, Jantine, Jonna, Brie, Titia en alle aanwaaiers) geduldig uitleggend, het gezellig makend, demonstrerend, vragen beantwoordend, sjouwend en in – en uitruimend, bedankt en tot in het voorjaar in Rotterdam!

Second Events’ Janet Vermist, thank you for the fantastic crafts party you organised for us. Dear knitting friends that helped us in the Dutch Knitting Café (Brent, Norwegian Vibeke and Australian Saskia – considered being hostess in the Dutch Knitting Café as the ultimate way to integrate – Corry de B, Corry de H, Arja, Nelleke , Marianne, Jantine, Jonna, Brie, TTitia and all that join in), patiently explaining things, making the café a cosy place to be, demonstrating, answering questions, dragging stuff, decorating and clearing out the café, thank you and see you again in Rotterdam next fall!

Artikel Stentor over de Handwerkbeurs (en Brent!)
Blog over de Handwerkbeurs

Article Stentor about the Handwerkbeurs (and Brent!) Blog about the Handwerkbeurs

Het is weer zover…… de tafellakentjes, vlaggetjes, meebreinaalden en wol, Corry’s Kika-beren en jam voor Steppen tegen Kanker, kitschrommel en sokken en veel breiwerken voor de aankleding, 62 kurken en dozen vol stroopwafels staan klaar voor de Handwerkbeurs waar The Dutch Knitters met hun breivrienden het breicafé organiseren. Drie dagen breien en beppen met bezoekers en breivrienden, slenteren langs de kraampjes en vast wel weer iets kopen. Zálig!

Dus wie dit weekend niets te doen heeft….. pak lekker de trein of auto en kom lekker een pennetje met ons meebreien!

Here we go again….the table cloths, flags, needles and yarn for knitalongs, Corry’s Kika bears and jars of jam for Steppen tegen Kanker, all kinds of kitch and socks and lots of knitting for decoration, 62 corks and boxes full of stroopwafels (treacle waffles) are packed for the Handwerkbeurs where The Dutch Knitters and their knitting friends will organise a knitting café. Three days of knitting and chatting with visitors and knitting friends, strolling along the stands and undoubtedly buying something. Glorious!

So if you have no plans for this weekend… catch a train or take the car and join us for a few rows of knitting!

Voor the Queen of Brioche Nancy Marchant is er veel gebeurd sinds ze ooit de derde prijs in een haakwedstrijd won en het uitkomen van haar boek Knitting Brioche. Tijdens een uitgebreide presentatie in het ABC Treehouse vertelde ze over het verloop van haar kreatieve carrière en hoe dit haar bracht tot het schrijven van het ultieme boek over de de Patentsteek. Gekleed in het diepzwart en haar geliefde grijze-beige vestje hield ze met trots de beroemde Delfts Blauwe Tegeltjes-trui uit de Ariadne op. Het paste perfect in het tijdsbeeld van de jaren tachtig, maar ik prefereer de kunstwerkjes die ze met de Patentsteek van haar naalden laat rollen.

A lot happened for the Queen of Brioche Nancy Marchant since she once won the third price in a crochet contest up until the release of her book Knitting Brioche. During an extensive presentation in the ABC Treehouse she told about the development of her creative career and how this got her to write the ultimate Brioche Stitch book. Dressed in deep black and her favourite grey-beige cardigan she proudly showed her famous Delft Blue Tiles cardigan from the Dutch magazine Ariadne. It fitted perfectly in the character of the eighties, but I prefer the works of art she lets roll of her needles with the Brioche stitch.

Wie een intrinsieke motivatie heeft tot het creëren van mooie dingen, blijft dat doen ondanks een fulltime baan en het opvoeden van kinderen. In de uitgebalanceerde ontwerpen van Nancy proef je die motivatie. De belijning, het kleurgebruik en de materiaalkeuze, alles is in stijlvol en van hoge kwaliteit. Voeg daar draagbaarheid en wat technische hoogstandjes aan toe en je hebt de ideale uitdaging voor de gevorderde breier. Maar het is slechts de voedingsbodem voor eigen experimenten. ‘Maak er je eigen ding van’, is de boodschap die Nancy uitdraagt en waar ze het meest van geniet als ze de breisels van de bezoekers bekijkt.

Anyone with an intrinsic motivation to create beautiful things will continue doing this despite a fulltime job and raising her kids. In Nancy’s balanced designs you can feel that motivation. The lines, the use of colour and materials, everything is stylish and of a high quality. Add wearability and some technical tours the force and you have the ultimate challenge for the experienced knitter. But it is merely the soil for you own experiments. ‘Make your own designs with it’, is the message Nancy propagates and which she enjoys most when looking at visitors’ knitting.

En hoe kan je de autheur van Knitting Brioche beter eren dan met bloemen van haar eigen patroontje Herfstavond Cuffs? De bloemist vond het een uitdaging en samen zochten we bijpassende bloemen bij de breisels op stokjes die ik eerder deze week maakten. Coquette en Antie waren zeer geïnteresseerd in de echte én in de wolbloemen en een oudere dame in de trein naar Amsterdam verbaasde zich over de exotische bloemen in het uitbundige boeket. Jans kon het niet laten iedere bezoeker van de Afstap het bijzondere ruikertje te laten zien.

And how can the author of Knitting Brioche be honoured more than with some knitted flowers based on her own pattern Herfstavond Cuffs? The florist considered it an experiment and together we selected the right flowers for the knitted flowers on sticks I made earlier this week. Coquette and Antie were very interested in the real and the wool flowers and an elderly lady in the train to Amsterdam was amazed at the exotic flowers in the exuberant bouquet. Jans could not stop showing all the customers at De Afstap this very special bouquet.

Vrijwel alle bezoekers hadden interessant breiwerk bij zich of aan. Cassandra voelde zich een foot model met haar voortdurend gefotografeerde kousen en Dominique biechtte op dat het prachtige vest dat ze droeg eigenlijk hier een daar nog een stukje I-cord miste. Nancy was blij en een tikje in de bonen en schreef Happy Birthday in plaats van Happy Brioching in haar boek, maar dat vond Dominique alleen maar heel speciaal. Geen tweede gesigneerd boek zoals het hare!

Nearly all the visitors brought some interesting knitting with them or were wearing it. Cassandra felt like a fashion model with her constantly photographed stockings and Dominique confessed wearing a cardigan that missed a piece of I-cord in some places. Nancy was very happy and a bit confused when she wrote Happy Birthday instead of Happy Brioching in her book, but Dominique just considered this to be very special. No signed book like hers!

Nancy had haar enorme koffer vol oude en nieuwe projecten en proefjes meegebracht. De werkstukken getuigen van de vele talenten van Nancy, die zich zowel uiten in figuratieve geintjes als in stijlvol op Shibora (Japanse tie-dy kunst) geënte technieken. Na het bewonderen van alle moois sloot Nancy haar presentatie af met een zalige cliffhanger…… en nú door met mijn tweede boek!

Nancy brought a suitcase filled with old and new projects and samples. The projects show Nancy’s many talents, expressed in figurative jokes as well as in stylish Shibora (Japanese tie-dy art) inspired techniques. After having shown all these beautiful items Nancy concluded with a wonderful cliffhanger…. and now on to my second book!

De zondagmorgen brachten we door bij L’Oisivethé, waar inmiddels ook luxe garens worden verkocht in de lunchroom. Brent kocht diepgroene en ik paarse merinozijde van Sweet Georgia en chocoladebruin kantgaren van Lorna’s Laces. We namen met een knuffel en drie Hollandse zoenen afscheid van onze vrienden Frederik en Korinne, die het nog steeds koud had en aanvoelde als een mollig beertje.

Sunday morning was spent at L’Oisivethé, where also luxurious yarns are sold. Brent bought deep green and I deep purple Sweet Georgia merino silk and some chocolate brown Lorna’s Laces lace yarn. We said goodbye with a big hug and three Dutch kisses to our knitting friends Frederik and Korinne who was still feeling cold and felt like a cuddly bear.

Op de voorspoedig verlopende terugweg nog even lekker happen bij Nazareth (traditie van Jan en mij) en rond 22.00 uur thuis. We hebben genoten en eruit gehaald wat erin zat en dat was erg veel. Lieve vrienden, ik heb genóten van de reis en jullie gezelschap. Volgend jaar weer?

The journey back home went smoothly, we had a nice bite to eat at Nazareth (a tradition Jan and I have) and were home at about 22.00 hours. We really enjoyed ourselves, made the most of it and that was a lot. Dear friends, I had a great time and thoroughly enjoyed your company. Same place, same time next year?

De Starbucks-groep op zaterdagmorgen was levendig voor de breiers, maar blijkbaar slaapverwekkend voor de man die midden tussen ons in een tukje deed. Na het breien leidde Korinne en Frederik ons door de straten en oude passages van Parijs naar Délices, één van de beste chocolatiers van Parijs. Corry kreeg een chocolade-orgame, maar Brent werd een beetje misselijk van zijn botercaramelgebakje. Mijn Valentijnsgebakje was goddelijk. Het miniscule Le Compoir dat we daarna bezochten, barstte uit z’n voegen met opeens zoveel breiers. Hil vond er lichtgroene wolzijde van Grignasco.

The Starbucks group on Saturday morning was a very lively happening for the knitters but apparently sleep-inducing for the man who was taking a nap amidst us. After having knit for a while Korinne and Frederik took us through the streets and old arcades of Paris to Délices, one of Paris’ best chocolatiers. Corry had a chocolate orgasm, but Brent’s butter and caramel cake made him feel a bit sick. My Valentine cake was divine. The tiny Le Compoir we visited afterwards came apart at the seams with so many knitters at once. Hil found some Grignascopale green wool/silk there.

En wat rugby met breien te maken heeft? Een keer per maand heel veel als Aussie Café Oz zich vult met stoere sportlievende kerels en textielliefhebbers. Ik vond de combi zeer bijzonder, maar Brent zag twee hobbies verenigd en had de tijd van zijn leven. Hil en ik bewonderde de schitterende Orenburg shawls en het kantgaren van Flore van Tricotin. Zoiets bijzonders vonden we niet bij de Droguerie Bon Marché waar we tijdens het souveniershoppen natuurlijk wel even snel een blik wierpen. We zijn zó verwend als yarn snobs……

And what does rugby have to do with knitting? Lots, when once a month Aussie Café Oz fills with sturdy sport loving fellows and textile lovers. I thought it was a strange combination, but Brent saw two hobbies united and had the time of his life. Hil and I admired the fabulous Orenburg shawls and the lace yarn of Flore from Tricotin. We didn’t find such special things at Droguerie Bon Marché, which we of course took a quick glance at while doing some souvenir shopping. We are really spoiled yarn snobs….

Binnenkort het verslag en de foto’s van onze laatste dag in Parijs.
Soon the report and photos of our last day in Paris.

Vrijdag was de beursdag waar we nu eens niet met een Dutch Knitting Café waren, maar gewoon lekker voor onszelf. Ze misten ons wel, want menig maal hoorde ik dat men ons cafétje tevergeefs had gezocht. Organisatrice Vanessa Marchenaud vond ons wel terug in het restaurant, waar we een toertje breiden en Brent eventje Dutch Knitting Cafétje speelde terwijl hij de Franse dames uitlegde hoe je een sok breit. Op de bovenverdieping was een tentoonstelling van operakleding, oude handwerktools en daar vonden we ook Hélèna Magnússon die we hadden leren kennen tijdens IKnit. De Habu-dames waren blij ons te zien op de beurs, ook al hadden ze een kamer op dezelfde verdieping van het hotel. Loop uit Londen had geweldige garens bij zich, waar Korinne al snel haar keus had bepaald. Glanzende mohair,

Friday was the day we went to the fair. This time we didn’t organize a Dutch Knitting Café , but went there just for ourselves. They did miss us however, for many times I heard that people had in vain been looking for our café. Organizer Vanessa Marchenaud did find us in the restaurant, where we were knitting a few rows and Brent played Dutch Knitting Café for a short time while explaining the French ladies how to knit a sock. Upstairs there was an exhibition of opera costumes, old crafts tools and that’s were we also found Hélèna Magnússon, whom we had met at IKnit. The Habu ladies were also happy to see us at the fair, even though they had a room next to us in our hotel. Loop from London brought some fabulous yarns and Korinne had made her choice in no time. 

‘s Avonds zoefde we met z’n allen naar de Opéra voor een recitel van Simon Keenlyside. Het was ons eigenlijk meer om het avondje uit en het prachtige gebouw te doen dus na de vijfde toegift was het mooi geweest want we waren meer toe een een wijntje dan aan nog een lied. We proosten meteen ook maar even op de leesbril van Tanja, waarmee we toch nog de kaart konden lezen en Brent stiekum zijn vullingen kon tellen. Taxi’s delen met Tanja, die Parijs grotendeels bekeek vanaf haar vouwfiets, bleek een geweldig luxe.

In the evening we all whizzed to the Opéra for a recital by Simon Keenlyside. The reason was rather to have a nice evening out and to have the opportunity to see the interior of this beautiful building than being such fans of him, so after the fifth encore we craved for a glass of wine much more than for again another encore. We took the opportunity to toast to Tanja’s reading glasses, which enabled us to read the map and Brent could secretly count his fillings. Sharing taxies with Tanja, who did the sightseeing of Paris mainly from her folding bike, appeared to be a big luxury.

Binnenkort meer over onze belevenissen in Parijs of klik op more voor foto’s van de operacostuums.
Soon more about our adventures in Paris or click More for the photos of the opera costumes.

Het sneeuwde en was spekglad toen we afgelopen donderdag naar Parijs vertrokken. Brent krabte voor het eerst in zijn leven een auto schoon en met maar een half uur vertraging bereikten we ons hotel. Een waar wonder! Hierna draaide alles alleen nog maar om wol en breien. Heerlijk om met passiegenoten al breiend door mijn geliefde Parijs te trekken.

It was snowing and the roads were extremely slippery when we left for Paris last Thursday. For the first time in his life Brent scraped ice off the windows of a car and we arrived at our hotel with only half an hour delay. A real miracle! After this it was all about yarn and knitting. It was wonderful to go through Paris with my fellow enthusiasts while knitting along the way.

Rond 16.00 uur stonden we bij Boisson in rue Saint-Denis, die eindelijk een keer open was toen ik voor de deur stond. Prachtig linnen, mooie sterke kantgarens en veel bijzondere wollen garens. Het interieur inclusief de vriendelijke verkoper was een belevenis op zich. Na een wijntje om te proosten op de vakantie in een écht Parijs kroegje in Arts et Métiers vertrokken we naar Junduko waar Tanja en Brent al bedolven waren onder de Japanse boeken. Goed nieuws, Brentano’s opent weer in februari, de nieuwe eigenaar was de boekjes al aan het inruimen midden tusen alle rommel. Eten en meebreien met Le Pain Quotidien was bijzonder omdat we daar een groep knitwear-bedrijf St Croix uit de VS aan de tafel troffen. Toeval bestaat niet. Pyamaparties gelukkig wel.

Around 16.00 hours we were standing inside Boisson at Rue Saint-Denis. The shop was finally open this time. Gorgeous linen yarns, beautiful strong lace yarns and lots of special woollen yarns. The interior and the kind shop owner were a happening in itself. After having had a glass of wine to toast to this holiday at a genuine Parisian café in Arts et Métiers, we went to Junduko where Tanja and Brent were already buried under a pile of Japanese books. Good news, Brentano’s is opening again in February, amidst all the rubbish they were already filling bookshelves. Having diner and knitting along at Le Pain Quotidien was very special because we met a group of men from knitwear company St Croix from the US. Coincidence doesn’t exist. But fortunately pyjama-parties do.

Binnenkort meer over onze belevenissen in Parijs……
Lateron more about our adventures in Paris…..

En toen we dan nét het lustrum van Stitch ‘n Bitch Utrecht hadden gevierd, was het opeens paniek…… want Liza, de oprichtster van de groep wiste per ongeluk de hele Yahoo-groep. Met de overgang van de ene provider naar de andere ivm haar verhuizing, wilde ze het mailadres snel even wijzigen, maar voor ze het wist was de groep in de digitale duisternis verdwenen.

And then, moments after we had celebrated Stitch ‘n Bitch Utrecht’s anniversary, there was panic….. because Liza, the founder of the group delete the entire group by accident. When changing from one provider to another in connection with her move, she wanted to change her mail address in a bit of hurry, but before she saw what was happening the group disappeared in the digital darkness.

Beste Liza, paniek is niet nodig. De breiers van de leestafel in de Winkel van Sinkel en hun breivrienden weten elkaar echt wel weer te vinden in de nieuwe groep, dus je wandaad is je allang weer vergeven.
En je weet, iedere breister laat wel eens een steekje vallen. 😉

Dear Liza, please, no panic. The knitters of the reading table at the Winkel van Sinkel and their knitting friends will undoubtedly be able to find each other in the new group, so your mistake has already been forgiven. And as you know, every knitter drops a stitch every now and then.

Het nieuwe adres van de groep is groups.yahoo.com/group/UtrechtSnB/. We hopen de groep snel weer op poten te hebben, waarna je je kan aanmelden. Wie met ons meebreit in de Winkel van Sinkel is ook van harte welkom in de spiksplinternieuwe groep. Met nieuwe breiers maken we graag eerst even Real Life kennis onder het genot van een glaasje en een toertje. Het zal maar eventjes duren en dan is het weer net zo gezellig als in de oude groep!

The new group address is groups.yahoo.com/group/UtrechtSnB/. We hope to have the group up and running soon, so you can subscribe. Anyone who knits with us at the Winkel van Sinkel is very welcome in the group. As for new knitters, we would like to meet you first Real Life while knitting and having a drink. It will only be a short time before the new group is as much fun as the old one was!