Op zondag 6 april zijn bij de workshop Twijnend Breien nog een paar plaatsen vrij.
Kosten 60 euro incl breinaalden en twee strengen Rowan-wol, koffie/thee met lekkers en de lunch.
On Sunday 6 April there are some places at the workshop Twined Knitting. Costs are 60 euro incl knitting needles and two skeins of Rowan wool, coffee, tea with cookies and lunch.
Na het breien in Parijs weer iets heel anders: breien in Koewacht. Waar dat ligt? In het mooie Zeeuws Vlaanderen in een prachtige landelijke omgeving. Janny Wijna heeft daar op haar boerderij De Wolboerderij ruimte voor haar winkeltje en voor workshops. Op 12 en 13 april kan je er terecht voor workshops door The Dutch Knitters.
Op het programma staan Twijnend Breien, enkele mooie opzetten en veel interessante rondbreinaaldtechnieken, waaronder de Moebius. Het programma van twee dagen kost 95 euro voor beide dagen samen, maar het is ook mogelijk om één dag mee te doen voor 60 euro. Er zijn nog een paar plaatsen beschikbaar.
Dit weekend gingen we nog iets zuidelijker, naar het mooie Leuven in België, vlak bij Brussel. Ik was er verleden jaar zomer al met man Jan voor een romantisch weekendje uit. Toevallig was er die zaterdag in die week het breicafé, waar Rosemie, de vriendelijke eigenaressen van ‘t Wolwinkeltje in de Parijsstraat, mij destijds hartelijk welkom heette. Een zalige zonnige middag midden in de gezellige winkelstraat al breiend met de vrolijke Leuvense dames. Eén ervan zagen we gisteren terug tijdens de workshop. Ook onze Belgische breivrienden Marie-Paule, Dominique en Anne waren er.
Het onderwerp was Twijnend Breien en toen ik het verhaal vertelde dat ik deze mooie Zweedse techniek op het spoor was gekomen via mijn eerste Japanse boekje en toen verder was gaan zoeken, realiseerde ik me dat we een échte (Belgische)Japanse in de groep hadden. Haar hebben we in een dag tijd de basisprincipes van Twijnend Breien geleerd, hoewel zij het natuurlijk ook uit het Japanse boekje had kunnen lezen…….
De dag was een groot succes, althans, de cursisten gingen zeer tevreden naar huis en wij hadden een tópdag! Het was en bleef gezellig, zelfs toen de ene cursist opeens zes sokkennaaldjes had en de andere vier. Ook toen we om half vijf vrolijk riepen dat we in het laatste half uur ‘voor de bel’ nog bèst een extra techniekje konden oefenen. Murf, dat waren ze, alle dertien, maar blij met hun nieuwe kennis en vaardigheden en vol plannen voor wanten, mutsen en ander moois.
Rosemie genoot met volle teugen van het feit dat ze als wolwinkeleigenaresse (al 30 jaar!) nu eens niet degene was die de uitleg gaf. We hebben haar beloofd terug te komen naar Leuven, want zij en de cursisten waren wel in voor meer workshops. Dat doen we graag! The Dutch Knitters, filiaal Leuven, België, klinkt goed, niet waar?
After knitting in Paris something totally different: knitting in Koewacht. Where that is located? In the beautiful Zeeuws Vlaanderen in the lovely countrysite. Janny Wijna has a farm there, the Wolboerderij with space for a little shop and for workshops. On 12 and 13 April you can follow the workshops given by The Dutch Knitters.
On the agenda are Twined Knitting, some wonderful castons and lots of other interesting techniques for knitting in the round. Two days of workshops cost 95 euro, but it is also possible to do only one day for 60 euro. There are still a few places available.
This weekend we went even a little more to the South, to the beautiful town of Leuven in Belgium, near Brussels. I was there last summer with husband Jan for a romantic weekend. I was so lucky that this was the Saturday that there was a knitting cafe where Rosemie, the friendly owner of ‘t Wolwinkeltje in the Parijsstraat made me feel very welcome. We had a wonderful sunny afternoon, knitting in the middle of the cosy shopping street with the regular knitters from Leuven. One of them we met again yesterday. Also our Belgium knitting friends Marie-Paule, Dominique and Anne were there.
The subject was Twined Knitting and when I told the story of how I came acquinted with this technique through a Japanese book and then continued investigating the technique, I realised that we had a real (Belgium) Japanese girl in the groep. We learned her the basics of Twined Knitting that day, but she would also have been able to read the text of the Japanese book…….
The day was a great success, that is, the students were very content and we had a great day! It was and stayed a friendly atmosphere in the group, even after one student found out she had six sock needles and another only four of them. Even when we announced at 16.30 h. that we had still another half hour for learning another different stitch. Totally worn out, that was how they felt all thirteen of them but happy with all their new knowledge and abilities and full of plans what to knit in the newly learned technique.
Rosemie enjoyed every minit of being a student instead of being the wool shop owner (for 30 years now!) that was expected to teach and help her clients. We promised her to return to Leuven because she and the students want more workshops. We love to do that! The Dutch Knitters, dependance Leuven, Belgium, that sounds great, doesn’t?
En als je dan in Parijs bent en je eigen breiavondjes moet missen, dan brei je gewoon mee met de groep ter plaatse. Verleden jaar leerden we al de breiers van Brentano kennen. Dit jaar was de groep verplaatst naar een ruimte achter in de winkel. Met bijna dertig breiers best druk, maar er gaan veel makke breiers in een hok, dus het lukte allemaal prima. Flo maakte foto’s van breiwerken voor het Canal-blog. Ook Marie-Claire verteld over ons bezoek op haar blog. Vooral het Twijnend Breien trok veel aandacht. Ook het shirtje van Corrie werd uitgebreid gefotografeerd. Cathy attendeerde ons op de Paris Tricot-groep die iedere dinsdagavond bij elkaar komt in La Defense.
Bij de Starbucks in het grote winkelcentrum Quatre Temps troffen we een aantal breiers aan rond een tafel op het winkelplein. Rond zes uur kwamen ze vanuit alle hoeken haastig aangelopen. Even breien ná het werk en voordat je thuis de pannen op het fornuis zet. Naast een drukke baan en gehaast leven in de grote stad vinden de breiers er een momentje rust met wol en naalden. Op zo’n moment prijs ik mezelf gelukkig dat ik zoveel tijd kan spenderen aan mijn passie. En vraag ik me af hoe het kan dat ik toch nog tijd te kort kom……
Grappig om zo midden tussen het winkelend publiek te breien. Geen van de voorbijgangers kijk trouwens verbaasd op van zoveel brei-activiteit. Een Letlandse die al jaren in Parijs woont, liet het mutsje van haar baby zien, ‘just like the one Saartje knitted for Lotte’, zei ze, met moeite de Hollandse namen uitsprekend…….
We hebben van al die gezelligheid bij Brentano ook nog korte video’s gemaakt. En eentje van de stand van The Dutch Knitters op L’Aiguille en Fête terwijl meneer Corry en Marianne een bolletje opwinden. En eentje over Jantje en zijn petje.
When you are in Paris and you have to miss out on your regular knitting nights you just knit along with Paris Tricot. Last year we met the knitters of Brentano. This year the group was moved to the back of the store. Quite busy with almost thirty knitters, but a lot of peaceful knitters need only a small place to be happy, so it all fitted in nicely. Flo made photos of all knittings for the Canal-blog. Marie-Claire also told about our visit on her blog. Especially the Twined Knitting got attention. Corrie’s shirt was extensively photographed. Cathy drew our attention to the fact that there is a Paris Tricot group knitting every Tuesday night in La Defense.
At Starbucks in the big shopping mall Quatre Temps we met a few knitters sitting on a table on in the mall. Around six they came from all directions, obviously hurried. A moment of knitting after work and before putting the meals on the table at home. So the knitters find a short moment of peace with wool and needles. On such a moment I’m so happy to have all my time to dedicate to my passion. And ask myself how it is possible that even I think I don’t have enough time……
Funny to knit in the middle of shoppers. None of the passer-by’s noticed the knitters. A letvian knitter living in Paris for years now, showed us the hat of her baby, ‘just like the one Saartje made for Lotte’, she said, having some difficulty pronouncing the Dutch names…….
We made short videos of the cosy encounter at Brentano in Paris. One of the meeting at Paris Tricot at Brentano and one of the stand of the Dutch Knitters on L’Aiguille en Fête while meneer Corry and Marianne wind a ball together. And one about Jantje and his hat (in Dutch).
Het is me nog nooit gelukt…… op vakantie gaan en zonder wol en andere leuke aankopen thuiskomen. En in Parijs lukt me dat al helemaal niet.
Met mijn breivrienden bezocht ik La Droguerie tegenover de Saint Eustache (Rue du Jour – metro Les Halles), waar overigens ook het graf van de om zijn korte jasjes bekend geworden minister van staat Colbert te vinden is. Succes verzekerd in deze winkel, beslist één van de leukste van Parijs. Ook La Droguerie in de Bon Marché in het winkelgebied Babylon (metro Sèvres-Babylon) is de moeite waard. Heel anders dan de rommelige gezellige Droguerie met de strengen, bandjes, knoopjes en ander moois, gaat het hier om een goed geordende collecties bollen wol van de grote Engelse en Franse merken.
Dinsdag werd voor mij de dag van de kleinere wolwinkels in Parijs. Van de zeven op mijn lijstje werkten we er in rap tempo maar liefst vijf af. Metrootje in, metrootje uit en met de streetfinder en TomTom de straten door.
Les Tricot de CoCo – een schattig piepklein winkeltje met een prima collectie garens, waaronder veel Noro, wat Rowan, Debbie Bliss en ander moois. Je vindt het winkeltje in een mooie rustige wijk (35, Rue Davioud – metro Ranelegh).
Cat’Laine (19, Rue Saint-Marc – metro Richelieu-Drouot) was niet helemaal ‘ons ding’. Door de vele fantasiegarens die op curieuze wijze gecombineerd werden in de voorbeeldmodellen kwam het wat gedateerd over.
Helaas was Mercredi et Cie (metro Sentier) niet meer te vinden op dit adres. Maar in deze wijk met veel textielgroothandeltjes vonden we toevallig een ander bijzonder winkeltje, Boisson (181, Rue Saint Denis), een groothandel met een aantal basisgarens voor redelijke prijzen. Van achter de prachtige oude toonbank verkocht een gedistingeerde oudere heer ons twee klossen prachtig linnen.
In de wijk Arts et Metiers bij de gelijknamige metro vonden we een groothandel in zijden garens. Het was erg leuk om in het oude Parijze appartementengebouw rond te neuzen, maar helaas verkochten ze niet aan particulieren. Huguet, even verder de straat in, viel erg tegen, een toonbeeld van stoffigheid en gedateerdheid.
Aan de La Mercerie (39, Rue de Lévis – metro Villiers) en Le Comptoir (26, Rue Cadet – metro Cadet) kwamen we niet meer toe. Bij Le Comptoir kan je op 17 maart overigens nog de kans krijgen om Debbie Bliss te ontmoeten.
Voor boeken kan je goed terecht bij Brentano aan Avenue de l’Opéra (metro Opéra) en daar om de hoek op de Avenue des Piramides bij Junkudo, de Japanse boekhandel met minstens een meter Japanse breiboeken.
We waren blij met onze aankopen, het zijn de mooiste souveniers. De foto vol wol, boeken, mijn geliefde parfum Calèche van Hermès en ook nog wat shirts en brei-etuis van Muji getuigt van veel koopplezier.
I never have succeeded in going on a holiday and come back home without having bought some wool. And in Paris this will never be an option.
With my knitting friends I checked out La Droguerie near the Saint Eustache (Rue du Jour – metro Les Halles), where btw you can find the grave of Colbert, the minister of state that like shorter jackets. Success is guarenteerd in this shop, certainly one of the best of Paris. La Droguerie in the Bon Marché in the shopping quartier Babylon (metro Sèvres-Babylon) is worth while too. Totally different from the messy Droguerie with its skeins, frills, buttons and other lovely stuff, here it is about neatly organized collections of of balls of yarn from the bigger French and English brands.
Tuesday was the day of smaller wool shops in Paris. From the seven shops on our list I managed to find five shops. In the metro, out of the metro and with our streetfinder and TomTom through the streets.
Les Tricot de CoCo – a lovely small shop with a fine collection of yarns, some Rowan, Debbie Bliss and other goodies. You find the shop in a quiet quartier (35, Rue Davioud – metro Ranelegh).
Cat’Laine (19, Rue Saint-Marc – metro Richelieu-Drouot) was not quite ‘our thing’. The shop looked a bit dated coursed by the amount of curiously combined fantasy yarns in the knitted examples.
Unfortunately Mercredi et Cie (metro Sentier) was no longer there. But in the same quartier with so many little whole sale merchants we found a shop by chance, Boisson (181, Rue Saint Denis), a whole sale shop with basic yarn for reasonable prices. From behind a beautiful wooden counter an older distinguished gentleman sold os two cones of wonderful linnen.
In the quartier Arts et Metiers near the metro with the same name we found the whole sale shop with silk yarn. It was fun to step into a real old Parisian condominium, but sadly they did not sell to those without yarn shops. Huguet, in the same street, was not what we expected, in fact, it seemed not to have changed their collection since the seventies and collected dust instead since then.
We stopped there, without visiting La Mercerie (39, Rue de Lévis – metro Villiers) and Le Comptoir (26, Rue Cadet – metro Cadet). Btw, at Le Comptoir you can meet Debbie Bliss on March 17.
For books you can go to Brentano on the Avenue de l’Opéra (metro Opéra) and around the corner on the Avenue des Piramides to Junkudo, the Japanese book store with at least a meter of Japanese knititng books. We were happy with all we bought, it are the best souveniers. The photo stuffed with wool, books, my beloved perfum Calèche from Hermès and also soms shirts and knitting étuis from Muji proofs how much I like to shop.
Terwijl in Parijs de lente inzette en we maar een paar regenbuitjes hadden, ontliepen we de storm in Nederland. Acht dagen waarin we zovéél beleefd hebben. De eerste dag hebben Hil en ik een schitterende wandeling gemaakt vanaf het Trocadéra met uitzicht op de Eiffeltoren, via de Arc de Triomphe, het Champs Elysées, de Tuileriën, de Place de la Concorde naar het Louvre. ‘Toevallig’ kom je dan uit in de wijk waar ook Brentano’s en Junko (Japanse boekhandel) en de ‘voordeel-Japanner’ te vinden zijn. Moe van de indrukken rolden we PastaPapa in waar de pizza uitstekend smaakte.
De tweede dag startte de beurs L’Aiguille en Fête. Daar zaten we dan, in een ruimte waar menig standhouder jaloers op was, met onze Nederlandse vlag met The Dutch Knitters en twaalf meter kitscherige wimpeltjes. Yarnlot en Anne uit België vergezelde ons in de middag, zodat we ons die dag maar even The International Knitters noemden. Ook veel Parijse breiers schoven aan voor een toertje internationaal breien. Yarnlot en Anne zagen we terug toen we ‘s avonds La Droguerie in de Bon Marché bezochten. Ik kocht er wol met jak voor de leuke pantoffels in één van mijn nieuwe Japanse boekjes.
‘s Avonds arriveerden onze vrienden uit Nederland. Diverse Corrie-y’s, die we hernoemden in Corry van Marianne, Corrie met ie en meneer Corry, Anke en Marianne. De volgende ochtend hebben ze we meegetroond naar La Droguerie bij de Saint-Eustache, want die moesten ze natuurlijk gezien hebben. Daarna naar de beurs. Onze levendige en soms rumoerige stand trok veel aandacht. Anke’s fijne breiwerk scoorde de meeste complimenten. Er was veel interesse in Twijnend Breien, een techniek die ik na verloop van tijd in het Frans kon uitleggen aan de Parisiennes die het Engels niet meester waren.
En wat hebben we een lol gehad! Zeven Nederlandse breiers in t’shirtjes met Antje die we in de metro al uitgebreid naar elkaar geflashed hadden. En zo kom je van het één op het ander én op Mariannne’s oorlellen. Tja, daar zullen we maar vooral niet te veel over uitwijden……. En hoewel Anke er niets van snapte dat je voor de leukste Parijse eettent Chartier een half uurtje op het binnenplaatsje moet wachten (leuk idee Corrie met ie!), hebben we daar heel bijzonder en lekker gegeten. Meneer Corry gooide nog een glas wijn om in mijn bord maar scoorde toch nog een dikke zoen van de ober. Ze kreeg trouwens wel meer spontane zoenen van Parijzenaars, nu ik er over nadenk…….
De volgende dag zaten er zes kleine flesjes wijn in onze tassen, waarmee we de beursdagen met onze breivrienden afgesloten hebben. Enigszins teut daarna naar het centrum, waar Hil en ik Corry van Marianne moesten stutten zodat ze niet de metro door rolde. Mijn favoriete Mexicaantje vlakbij de Notre Dame schrok van de invasie van zeven vrolijke breiers, dus na het vieren van meneer Corry’s verjaardag in een geinig Parijs kroegje met alweer een fles wijn weken we uit naar een vreselijk leuk Tibetaans restaurantje, waar ze ons rustig probeerden te krijgen met Tibetaanse muziek en uitzicht op een foto van de Dalaï Lama. In de metro terug namen we ingepakt tussen de Parijzenaars afscheid van Corry van Marianne.
Zondagmorgen ontbijtten we met stokbrood en stinkkaasjes op Père-Lachaise. We vonden het graf van Karel Appel dankzij een van de vele informele gidsen (lees: aardige oude mannetjes) die altijd op de begraafplaats te vinden zijn. Père-Lachaise hield het niet droog op deze laatste ochtend, maar wij ook niet bij het afscheid van onze lieve breivrienden.
Het thema van de beurs was trouwens ‘Japan’, dus op de laatste dag van de beurs sloeg ik met mijn Japanse kimonojakje van lichtroze zijde geen slecht figuur. Na nog één keer langs Habu te zijn gelopen, die stategisch bij ons om de hoek was geplaatst, was het tijd voor het afscheid van Vanessa, de organisator van de beurs, met drie Hollandse zoenen. We pakten onze vlaggetjes in en trokken de deur voor dit jaar achter ons dicht. Het was ronduit gewéldig!
While spring set in in Paris and we only had a few showers of rain, we escaped the storm in The Netherlands. Eight days in which such a lot happened! The first day Hil and I made a fantastic walk from the Trocaderá with a view of the Eiffel Tower, via the Arc de Triomphe, Champs Elysées, the Tuileries, Place de la Concorde to the Louvre. ‘By accident’ we ended up in the quarter where also Brentano’s, Junko (Japanese book shop) and the ‘discount Japanese bookshop’ are. Tired of all the new impressions we tumbled into PastaPapa for a very nice pizza.
The second day the fair L’Aiguille en Fête started. There we were, in a space many an exhibitor was jealous of, with our Dutch flag with The Dutch Knitters and twelve meters of kitschy pennants. Yarnlot and Anne from Belgium joined us that afternoon which made us decide to change our name to The International Knitters for the day. Many Parisian knitters joined us for a row or two of international knitting. We ran into Yarnlot and Anne again that evening when we visited La Droguerie in the Bon Marché. I bought some yarn with yak for the cute slippers I saw in one of my new Japanese books.
That night our friends from The Netherlands arrived. Several Corrie-y’s we renamed Marianne’s Corry, Corrie with ie and meneer (Mister) Corry, Anke and Marianne. The next morning we coaxed them along to La Droguerie near Saint-Eustache, because of course they had to see that shop. Afterwards we went to the fair. Our lively and sometimes noisy stand attracted a lot of attention. Anke’s very fine knitting scored the most compliments. There was a lot of interest in Twined Knitting, a technique I could explain in French after a while to the Parisians who didn’t understand English.
And we had so much fun! Seven Dutch knitters in Antje t-shirts that we had already showed extensively to each other in the metro. And then one thing came from the other and we ended up talking about Marianne’s earlobes. Well, we will not expand to much on them….. And although Anke failed to see the point of waiting for half an hour outside on the patio of the nicest Parisian restaurant Chartier (good idea Corrie with ie!), we had a very special and delicious meal there. Meneer Corry even spilled a glass of wine over my plate but nevertheless scored a kiss from the waiter. She received more spontaneous kisses from Parisians now I come to think of it….
The next day we had six small bottles of wine in our bags, with which we ended our days at the fair with our Dutch friends. Slightly tipsy we went to the City where Hil and I had to strut Marianne’s Corry in order to prevent her from rolling through the Metro. At my favourite Mexican restaurant near the Notre Dame they had a bit of a fright at the sight of seven cheerful knitters, so after having celebrated meneer Corry’s birthday in a funny Parisian café with again a bottle of wine, we moved to a very nice Tibetan restaurant where they tried to calm us with Tibetan music and a view of a photo of the Dalai Lama. In the metro we kissed Marianne’s Corry goodbye packed in between the Parisians.
Sunday morning we had breakfast with baguettes and smelly cheeses at Père-Lachaise. Thanks to one of the many guides (read: nice old men) who can always be spotted on the graveyard we found the Karel Appel‘s grave. Père-Lachaise did not keep it dry on this last morning, but neither did we when we had to say goodbye to our dear knitting friends.
The theme of the fair was by the way ‘Japan’, so at the last day of the fair I did not come off badly with my light pink silk Japanese kimono jacket. After having visited Habu for the last time (placed strategically around the corner from where we sat) it was time to say goodbye to Vanessa, the organizer of the fair with three Dutch kisses. We packed our flags and closed the door to the fair for this year. It was in one word fantastic!
Het is bijna zover. Mijn grote nieuwe koffer met vier wielen staat gepakt in de gang. Mijn leukste kleren, gebreide kanten shawls (de MondNacht!) en andere breisels, veel breispullen, campy Hollandse spullen om het Dutch Knitting Cafe aan te kleden, t’shirts met ons breimeisje, documentatie over Père-Lachaise en de Friday Night Knit Club die ik speciaal bewaard had voor de reis. Op het laatste moment stond de postbode voor de deur met 500 visitekaartjes. Alles zit er in en hij kan nog dicht.
De organisatie van de beurs heeft ons pontificaal op de site gezet met een oproep aan de Parijse breisters om vooral even bij ons langs te komen en gezellig mee te breien. Ondanks dat we al met een grote groep zijn (zeven tot tien breiers op vrijdag en zaterdag!), hopen we op veel aanloop. Ben jij in Parijs van 6 tm 9 maart? Dan kom je toch ook wel even langs…… je vindt ons op het podium B39.
Tot volgende week!
The moment of departure is almost there. My big new suitcase on four wheels is packed and waiting in the hallway. My nicest clothes, knitted lace shawls (the MondNacht!) and other knittings, lots of knit stuff, campy Dutch junk to decorate the Dutch Knitting Cafe, t’shirts with our knitting girl, documentation on Père-Lachaise and the Friday Night Knit Club that I saved for the trip. At the last moment the postman delivered 500 business cards. It is all in and the suitcase can still be closed.
The organization of the fair made an article about us for their web site and asks the Parisian knitters to visit us and knit along. Despite that we are with a large group (seven to ten on Thursday and Saterday!), we hope to meet a lot of knitters. Are you in Paris from 6 till 9 March? Then of course you too come to meet us…… you can find us on the stage B39.
See you next week!
Het weekend waren we samen met onze familie in Drenthe. Lekker bijpraten met mijn lieve schoonouders, lezen, breien, lekker eten maar ook erop uit. Het land van Bartje en het oude China kwamen bij elkaar in het prachtig gedecoreerde Drents Museum in Assen, waar ik de wachttijd doorbracht in een lentezonnetje, breiend aan mijn sokken. Het Terracotta Leger was indrukwekkend, wie de kans heeft moet het zéker nog gaan zien. Ga dan vooral ook even naar Dalen, waar Breiweb.nl een verrassend leuk wolwinkeltje heeft, tjokvol met Phildar– en Rowanwol.
De afdeling Archeologie van het Drents Museum herbergt een aantal van de veenlijken. Goed geconserveerde lichamen, gelooid, gekrompen en donkerbruin verkleurd. Ook van de textiel die de lichamen gevonden werd, is veel bewaard gebleven. Weefsels van wol, gemaakt met de technieken weven en sprang (oude Egyptische vlechttechniek). Ik zag er zelfs een bolletje wol, zo netjes opgewonden tot een rond bolletje dat mijn handen jeukten om er iets van te breien. Zouden de breiers van toen net zo’n gevoel hebben gehad als ik nu toen ze het mooie ronde bolletje zagen liggen?
De sokken die ik breide waren voorbeelden van hielen en tenen voor de workshop Het Naadje van de Kous van zondag 2 maart in De Afstap. Met de Magic Loop gezellig samen toe-up op een rondbreinaald (Addi Lace natuurlijk). En in de kleurrijke Kaffe Fassett sokkenwol van Regia.
Een klasje vol cursisten die zich wilden verdiepen in de hogere kunsten van het sokkenbreien kwamen bijeen bij De Afstap. De Magic Loop, het opzetten van de twee met Achtjes met Twee Draden en de toe-up-hielflap hebben nu geen geheimen meer voor hen. Maar hoe vertellen ze het thuis dat de sokjes voor kabouterklompvoetjes alles is wat ze mee naar huis namen om te laten zien?
This weekend we were in Drenthe with our family. It was nice to chat with my parents in law about reading, knitting, eating and touristic trips. The land from Bartje (local hero that didn’t want to say prayers before eating his brown beans ;-)) and the old China came together in the beautiful decorated Drents Museum in Assen, where I shortened the time in the spring sun, knitting my socks. The Terracotta Army was impressive, those that have the change really should go see it. Then also visit Dalen, where you find Breiweb.nl, a surprisingly nice wool shop, filled with Phildar– en Rowanwool.
The department Archeology of the Drents Museum houses some of the veenlijken (mummified bodies from the turf moors). Well conserved bodies, with leatherlike skins, schrunken and dark coloured. The textile found on the bodies is also well preserved. Fabrics of wool, made with techniques like weaving and sprang (old Egyptian breading technique). I even saw a boll of wool, so neatly winded to a round ball that my hands itched to knit it up. Maybe the knitters of yesterday had the same feeling when they saw the cute round bolls?
The socks I knitted were examples for toes and heels for the workshop Het Naadje van de Kous (Sock Knitting) Sunday March 2th in De Afstap. With the Magic Loop two sock cosely together on one circular knitting needle (Addi Lace of course). And made of the colourful Kaffe Fassett sock wool made by Regia.
A class full of students that wanted to enlarge their knowledge about knitting socks came together in De Afstap. The Magic Loop, casting on with Figure Eight with Two Yarns and the toe-up heel now don’t have much secrets for them anymore. But how will they tell at home that the socks for dwarfs with bad feet is all they can show?
Sokken breien, hoe kan het toch dat er zoveel belangstelling voor is? Waar het in de jaren negentig not done was om te zeggen dat je het leuk vind om je eigen sokken te breien, lijkt het nu wel een ware rage.
De kleine compacte werkjes gaan zo makkelijk mee in de tas, je kan er je fantasie op uitleven door de mooiste patronen, garens en kleuren te kiezen of zelf iets te ontwerpen en je houdt uiteindelijk nog iets nuttigs aan over ook! Hil en ik geven zondag de workshop Het Naadje van de Kous in De Afstap in Amsterdam, maar er is meer tussen breihemel en aarde…… Yarnissima (Marjan Hammink) maakt prachtige toe-up sokkenpatronen die gebreid kunnen worden met behulp van de methode Magic Loop. Haar populaire Firestarter is gratis te downloaden om het eens te proberen. Marjan raadt de prachtige handdyed garens aan van Wollmeise, maar ik brei ze zelf nu van Kaffe Fassett sokkengaren dat ik nog had liggen.
De foto’s tonen Marjan in actie op de beurs in Zwolle. Wij stonden er gezellig naast met onze workshop Grolse Wanten. Tot de volgende beurs Marjan!
Sock knitting, how is it possible that it became so popular? In the nineties it was definitely not done to tell you love to knit socks, but now it is a true hype.
The small and compact knittings are so easy to put in your bag, you can be creative choosing patterns, yarns and colours or design a sock yourself and after all you end up with something usable. Hil and I give a workshop Het Naadje van de Kous in De Afstap in Amsterdam, but there is more between knitting heaven and earth…….. Yarnissima (Marjan Hammink) makes beautiful toe-up sock patterns dat can be knitted using the Magic Loop. Her popular Firestarter is free to download so you can have a try. Marjan advises the wonderful yarns of Wollmeise, but I’m knitting them now from Kaffe Fassett sock yarn I found in my stash.
The photos show Marjan in action on the beurs in Zwolle. We had the space next to hers for our workshopGrolse Wanten. See you on the next fair Marjan!
Van 6 tm 9 maart wordt in Porte de Pantin in Parijs de handwerkbeurs L’Aiguille en Fête gehouden. En The Dutch Knitters zijn erbij! We zijn door de organisatie van de beurs uitgenodigd om tijdens de vier beursdagen onze breikunsten te vertonen en gezellig met de Franse breiers te breien. Na de shows op het grote podium zullen wij daar ‘s middags ons Dutch Knitting Cafe inrichten. Ik ben de hele week in Parijs. Een paar breivrienden komen enkele dagen met mij meebreien.
Woensdag over een week vertrekken we al. Dinsdagavond ervoor breien we nog even mee met SnB Utrecht en een week later vertellen we jullie onze belevenissen. Vanmorgen kochten ik op de lapjesmarkt campy stofjes en bandjes voor Hollandse vlaggetjes, de Nederlandse vlag met The Dutch Knitters erop is in de maak en maandag haal ik onze t’shirtjes met ons Dutch Knittertje al.
We zullen vier dagen lang in de middag en op vrijdagavond in ons Dutch Knitting Cafe aanwezig zijn, de rest van de tijd zwerven we over de beurs en door Parijs op zoek naar stash en ander moois. Natuurlijk houdt dit ook een wandeling over Père Lachaise in, waar ik mijn breivrienden de beroemdste graven zal laten zien. Als webmaster van GraveYart kan ik niet in mijn geliefde Parijs zijn zonder even over één van de beroemde begraafplaatsen te lopen.
From 6 till 9 March the craftsfair L’Aiguille en Fête is organised in Porte de Pantin in Paris. And The Dutch Knitters will be there! We are invited by the organisation of the fair to knit together with the French knitters during the four days of the fair. After the shows on the big stage we will be there in the afternoons to have our Dutch Knitting Cafe. I will be in Paris the whole week. Some knitting friends will knit with me for a few days.
Wednesday next week we will already leave. Tuesday night we will knit at SnB Utrecht and a week later we will tell you all about our adventures. Today I bought on the lapjesmarkt campy Dutch fabric and decoration for Dutch flags, the Dutch flag with The Dutch Knitters will be made and Monday our t’shirts with our Dutch Knitting Girl will be ready.
We will be present in our Dutch Knitting Cafe but the rest of the time we will wander over the fair and Paris looking for stash and all other stuff we like. Of course the journey also includes a tour on Père-Lachaise, where I will show my friends the most famous graves. As webmaster of GraveYart I can’t visit my beloved Paris without a visit to one of the famous graveyards.
Deze week wierp een aantal leden van SnB Utrecht zich op het verzinnen van wollige uitspraken. ‘To stash or not to stash’, ‘I have a stash, therefore I am’, ‘liberté, egalité, stashalité (ou la mort)’…… Wol maakt een mens kreatief, ik weet het nu zeker.
De media vonden breien opeens ook weer hip. Maandagavond waren Hil en ik bij SnB Amsterdam waar ik Headliner Niec leerde breien. Hij bleek een natuurtalent dat na een avond zwoegen een ministropdasje produceerde. Bedankt voor de foto Irish! Vrijdag zaten Corrie en ik gezellig samen met twee Groningse hoogleraren in de Hilversumse radiostudio van LLinke om in LLinke Soep te breien en beppen over de Warme Truien-Dag.
Zondag gaven we de workshop Zet ‘m op! bij De Afstap in Amsterdam. Hil en ik hadden hoge verwachtingen van deze workshop. We vinden het namelijk zelf zo belangrijk dat de afwerking van je breiwerk goed is. Dat bepaalt het verschil tussen broddelwerk en professioneel ogende breisels.
Wat hebben ze hard gewerkt, de cursisten van Zet ‘m op! Opzetten, afkantingen, kantsteken en en bandopzetten, we hebben het er vlotjes doorheen gejast. Het oogje van I-Cord, best ook een hoogstandje op breitechnisch gebied, werd meteen omgedoopt tot de Teletubbie, Juup breide met vijf naalden terwijl ze twee naalden al meer dan genoeg vindt en ik ging door de knieën om in diverse rondes de diverse opzetten te demonstreren zodat iedereen het goed kon zien. Hanneke klaagde na drie uur bij iedere opzet steen en been dat ze te moe was maar probeerde ze toch allemaal braaf uit want onze proefjes waren te interessant om te laten liggen. Martien kwam op haar krukken aangestrompeld en werd de hele dag voorzien van alles wat ze nodig had vanaf haar stoel met voetenbankje. Karin volgde de les vanaf vier uur staand om haar hoofd er beter bij te kunnen houden. De satéprikkers bleken inderdaad superhandig om de gelukte proefjes op mee naar huis te nemen. En we weten nu ook weer waarom we dure bamboe naaldjes kopen in plaats van op satéprikkers te breien.
Volgens onze cursisten van zondag moest de workshop Het Naadje van de Kous over sokkenbreien bij voorbaat al in de herhaling vanwege de supersnelle intekening. Dat wordt dus 25 mei, teken je snel in!
Maar genoeg over de activiteiten van verleden week. Ik ga met een nieuw project beginnen, een goed idee van Corrie, en we staan te popelen om te starten. Maar daarover later meer……
This week a couple of knitters of SnB Utrecht made up some wooly statements. ‘To stash or not to stash’, ‘I have a stash, therefore I am’, ‘liberté, egalité, stashalité (ou la mort)’…… Wool makes people more creative, I know now.
The media thought knitting was hip again. So Monday night Hil and I joined SnB Amsterdam where I learned Headliner Niec how to knit. He proofed to be natural talent and toiled to produced a mini knotted tie. Thanks for the photo Irish! Friday night Corrie and I stitched and bitched about Warme Truien-Dag with two professors from Groningen in the radio studio of LLink in Hilversum to stitch ‘n bitch for LLinke Soep.
Sunday we gave the workshop Zet ‘m op! bij De Afstap in Amsterdam. Hil and I had big expectations about this workshop. We think that the finishing of your knitting make the difference between homemade and handmade.
They worked so hard, the students of Zet ‘m op! Cast ons, cast offs, neat edges and a band cast on, we did it all. The I-Cord ‘eye’ was renamed to Teletubbie, Juup knitted on five needles thinking that two is more then enough and I kneeled for my students to make my demonstrations visible to all. Hanneke complainted after three o’clock every new item that she was too tired but even couldn’t resist the beautiful swatches and samples and knitted along. Martien used her crutches to reach De Afstap and hardly leaved her chair with footstool. Karin knitted standing up to keep her from dozing of. The bamboosticks proofed to be a good way to keep the samples knitted by the students. And we now know why there is such a big price difference between bamboo knitting needles and regular bamboosticks.
Our students persuaded us to repeat the workshop Het Naadje van de Kous about sock knitting as the first day is already booked fully. That will be May 25th, so hurry up to sign up!
But enough about the activities of last week. I’m going to start a new project, a swell idea from Corrie, and we are ready to start. But more about that later…….
