Historie In 1672 werd het dorpje Passy afgescheiden van Auteuil. De kerk Notre-Dame-de-Grâce oftewel d'Annonciation, die tot dan toe dienst had gedaan als dependance van de parochiekerk van Auteuil, werd de parochiekerk. Op dit kerkhof werd de zoon van maarschalk d'Estrades (?-1715), ambassadeur van Venetië en Turijn begraven. Ook de overblijfselen van de geestelijke abbé Le Ragois (?-1730), biechtvader van Madame de Maintenon en huisonderwijzer van de duc du Maine, is hier begraven. Deze geestelijke heeft een belangrijke rol gespeeld voor Passy. In de tuin van huis in Passy ontdekte hij een bron met zwavelhoudend water, een feit dat in die tijd Passy op de kaart heeft gezet. Het kerkhof van de nieuwe parochiekerk werd wat verderop aangelegd, op de kruising van wat nu de rue Annoncitation en rue Lekain zijn, langs het oneven deel van rue Lekain. HIer is de in 1800 gestorven Italiaanse componistNicolas Piccini
(1728-1800) begraven. De componist deed veel stof opwaaien doordat hij
een groep aanhangers - Piccinisten - kreeg die streden tegen de aanhangers
van Glück - Glückinisten tijdens het bewind van Louis XVI. In 1802 werd het kerkhof gesloten, maar een klein deel bleef
bewaard. Het bevond zich aan de rue Lekain, ter hoogte van nummer 3 –
5. In het slecht 50 vierkante meter grote lapje grond bevonden zich de
overblijfselen van Etienne Delessaert, vader van Benjamin, Francois en
Gabriel Delessert. Etienne was de bankier die in 1782 de 'la Caisse d'escompte'
en verzekeringsmaatschappij voor verzekeringen tegen brand oprichtte.
In 1816 stierf hij op de leeftijd van 81 jaar. De oude begraafplaats zorgde voor veel overlast door vervuiling
aan de rue Lekain. In 1802 besloot men de begraafplaats te sluiten en
een nieuwe begraafplaats te stichten op een stuk grond dat een stadsgenoot
Bonneau hiervoor ter beschikking stelde. De begraafplaats Passy zoals deze nu bestaat, opende zijn
deuren op 20 september 1820. Op een geringe oppervlakte bevinden zich vele beroemde graven, wat al aangeeft dat dit kennelijk als snel werd gezien als een begraafplaats voor de betere stand. Dat is ook wel in te denken, omringd door de hoge muur, de monumentale ingang en de mooie aanleg van de parkachtige begraafplaats, straalt de begraafplaats een deftige sfeer uit. Met name het westelijke deel, waar de grotere kapellen en praalgraven zijn te vinden, is zeker de moeite waard. Gluur vooral ook eens binnen bij de kapellen, een kijkje in het interieur levert vaak bijzondere verrassingen op! |